Sahne 2

Hafif bir motor sesi duyuyorum.

Ses gittikçe yaklaşıyor kıyıya, gece karanlığında göremiyorum.

Evet, artık gördüm küçük bir sandal, motorlu. Gövdenin beyaz kısmı ay ışığında ansıyordu.

İki kişi var teknede. Muhtemelen biri erkek, biri bayan.

Bayan sandığım uzun saçlı.

Sandal yanaştığında önce kısa saçlı olan atlıyor ve sandalı çekiyor kıyıya.

Elini uzatıyor, elini tuttuğu uzun saçlıyı indiriyor.

Evet, şimdi daha da net.

Bayan olanın üzerinde uzun beyaz bir elbise var. Şile bezine benziyor etekleri uçuşuyor esintide, saçları gibi. Erkek olan şort giymiş. Krem rengine benziyor. Üzerinde beyaz bir kolsuz t-shört var.

Etrafımızda yakın mesafelerde değişik tatil köyleri, siteleri var. Onlardan birinden kaçıp geldiler diye geçiyor aklımdan.

Bizim kasaba sessiz sakin, kıyıya da yakın sayılmaz. O yüzden kıyı geceleri boş olur. Kumsal da harikadır, yürümeye doyamaz insan. Gündüz tekneler yanaşır açığına, kıyıya yüzenler olur.

Tekneden inenler yürüdüler önce bir uçtan bir uca. El ele tutuşmadılar, koşuşturmadılar, birbirlerini yakalamaya çalışan oyunlar oynamadılar. Oğlan ince kuma hafif tekmeler atıyordu, pişman üzgün tavırları vardı, biryandan anlatıyordu bir şeyler kesik kesik. Kız sadece yürüyor hiç konuşmuyordu, elleri etek uçları uçuşan elbisesinin cebindeydi, saçları dalgaydı denizde. Sonra oturdular.

Kız çenesini dizlerine dayadı, ayak bileklerine doğru ellerini kavuşturdu, saçları rüzgârda denizin dalgaları gibiydi. Oğlan sırt üstü uzandı, elleri başının altında kenetlenmiş konuşuyordu. Belki de bir şiir okuyordu, belki bir şarkı mırıldanıyordu. Kız denize doğru bakıyordu. Oğlanı duyuyor muydu bilmiyorum, dalgın bir hali var gibi hiç kıpırdamıyordu.

Oğlan yarım döndü kıza doğru, sol kolu dirseği kuma dayalı, avucunda çenesi, sağ eliyle kumlarla oynuyor konuşmaya devam ediyordu. Kız bağdaş kurdu, kuma bir şeyler çiziyordu ay ışığının yakamozları andırttığı saçları, dalgalar gibi uçuşuyordu.

iyi hafta sonları.