Sahte kumpir ve mutluluk serüvenim

Bütün becerikliliğim üstümdeydi. İnternette dolanıp Nükhet Duru haberleri okurken evde büssürü domates olduğunu hatırladım. Gittim mutfağa. Çok akıllı planıma göre ana hedefim hemen bir patlıcan kızartması, üzerine de domatesli sarmısaklı sos yapıp geri dönmekti. Geri döndüm geçi bir ara. Ama 3 alakasız yemek yaptım. Pek yemek denmez gerçi aperatif diyelim biz ona. Kıymalı yumurta yaptım. Çok güzel olmuştu be. Böyle anlatıyorum kıymalı yumurta çok büyük bir ymek benim için. Bu ülkede aylarca çarliston biber bulamamış biri olarak (Dili tam bilmem, nerde ne satılır bilmem öööle bulamadım baya bi süre) menemen denince sevinçten havalara uçar ir hale geldim. Halbuki cancağızım annem yapınca böööle sıradan bişey gibi yerdim. Allah' ım sen beni affet. Aman ne nimetmiş o!

Kaç günlerdir canım kumpir istiyordu. E burda da adamlar bilmiyorlar kumpir mumpir. Var bişeyler ama. Yanından geçemez. Nerde benim Kadıköy de o her zaman ki yerde yediğim canııım kumpirler. - Hani Mephisto ' nun sokağından girince solda küçük bir kumpirci vardır bilenler bilir. Yıllardır orda yerim. Hele ağustos sıcağında o küçücük yerde uflaya puflaya kumpir yerdim. Son kez İstanbul dayken de gitmiştim. Bu sefer gene gidicem kısmetse. - Uyduruk bişey yaptım. 2 patates. Üstüne tereyağı yerine sabah bizim ekmeğe sürdüğümüz margarin :) kaşar yerine pizzaya konan rendelenmiş mozarella peyniri :) KArıştırdım. Üstüne de işte ; dondurulmuş karışık bezelye, havuç, mısır haşladım.Sonracımına Türk marketinden aldığım kornişonları dilimledim. Ama maalesef ki evde mayonez kalmamış. Buranın mayonezini de sevmiyorum. ZAten sinir oluyorum yoğurt, süt, mayonez. bunlar markette zibilyon çeşit. Yok %100 yağsız, yok % 60 yağsız, yok yağlı, yok sekersiz o suz bu suz. Ya ben normal yemek istiyorum. İçinde kimbilir ne katkı maddeleri dah koyuyorlar yağını almak için. Bilmiyorum ki Neyse rengi de tadı da aynı değil. Ben seviyorum kardeşim mutlu mutlu mayonez yemeyi. Neyse ketçap var. Onu da döktüm. Bir güzel afiyetle yedim biraz önce. Sonuç: Çok mutluyum :) Ya ne kolaymış meğer mutlu olmak :) İşte elimin altındayken kıymetini bilmedim ama olsun sahtesiyle de mutlu oluyorum.

Fotoğrafını çekecektim. Valla aklımdaydı. O arada yemişim gitmiş. Boş tabağın da resmini çekip koysam olmaz :)

Çayımı da demledim. En yakın arkadaşımın doğum günü bugün, bir de ablamın. Arkadaşıma bir kart gönderdim. Hala konuşuyoruz, messenger' da şu an. Çok gülmüş kartı alınca. Ablamı da ararım birazdan. Artık uyanmıştır.

Bu da benim mutlu ve hiç bir mesaj vermeyen bloğum olsun. Kaygısızca yazdım :) Tıpkı kaygısızca patlayana kadar yediğim gibi. Olsun ama çok mutluyum değmez mi ? Değer. Değer.