Şaibeler krallığına hoş geldiniz

Öyle bir dönemden geçiyor, öyle bir süreç yaşıyoruz ki… 

Oy veriyoruz verdiğimiz oyun yerine ulaşıp ulaşmadığından emin değiliz. Şaibeli 

Yardım ediyoruz, ettiğimiz yardımın yerine ulaşıp ulaşmadığından emin değiliz. Şaibeli 

Yediğimiz ekmeğin, içtiğimiz suyun, soluduğumuz havanın niteliğinden emin değiliz. Şaibeli 

Bugünümüzün, yarınımızın, geleceğimizin teminatı, istikbaline ömrümüzü adadığımız çocuklarımızın yarınlarından emin değiliz. Şaibeli 

Onlar ki okul sıralarında ders-ders-ders diyerek ömrünü soldurduğumuz; onlar ki dershane koridorlarında test-test-test diyerek saçını başını yoldurduğumuz soluk benizli çocuklar. Çocuklarımız. 

Onlar ki ellerinden sokaklarını, oyunlarını ve oyuncaklarını, yaşama hevesini çaldığımız çocuklar. Çocuklarımız. Sizlerden çok ama çok özür dileriz. 

Biliyoruz ki sizlerden; değil bir, beş, onbeş üniversite bitirseniz de geri getiremeyeceğimiz düşlerinizi, gülünce gamzelerinizde güvercinler uçuşan gülüşlerinizi, ömrünüzün ortasında koca ve kara bir delik gibi sırıtacak olan gençliğinizi, çocukluğunuzu çaldık. Fakat şimdi anladık ki… 

Kazanmak için çalışmanıza, yetişmek için koşturmanıza, tırmanmak için boğuşmanıza hiç ama hiç gerek yokmuş. Okul sıralarında döktüğünüz terler, dershane sıralarında çürüttüğünüz dirsekler, çok ama çok boşmuş. Yazık ettik sizlere ve dahi kendimize. 

Başarı; ne sizlere dayattığımız hırslarda, ne gecenizi gündüzünüze kattığınız derslerde, ne saçınızı başınızı yolduran testlerdeymiş. İşin bütün ama bütün sırrı bir şifrede gizliymiş. Cemaat-i ikrar bu işin kilidiymiş. Sizlere kalan ise kol kanat, suyuna tiridiymiş. Ban-ban ye, yan-yan ye. 

Bir kez daha anladık ve dahi idrak eyledik ki size öğrettiğimiz her şey ama her şey koca bir yalanmış. Doğruluk, dürüstlük ve erdem dediğimiz içi boşaltılmış kavramlar arka kapıdan sessizce çekip gitmiş. Hile hurda ve aldatmacanın gömlek değiştirmiş baş aktörleri bütün köşeleri tutmuş. 

Devir; başarıya giden yolda sınav araç mıdır, amaç mıdır diyenlerin,  

Devir; hayali ihracatçı, naylon faturacı, şifreci ve fişçilerin,  

Devir; allem ile kellem ile ele geçirdikleri saray yavrusu köşklerinde leşlerimizin üzerinde yükselerek saltanat süren, yalana dolana, talana göz kırpıp, bel veren, sahte şeyhlerin, dervişlerin, müritlerin devriymiş. 

Kısacası sizi de bizi de keklediler. Kendi yazıp yönettikleri senaryoya figüran olarak eklediler. Biz sizden onlar adına özür diliyoruz. Biliyoruz ki siz bizim kaybedince yerini başka hiçbir değerle dolduramayacağımız yegâne varlıklarımızsınız. Kul hakkının her türlü yendiğini bildiğimiz bu devirde her ne olursa olsun sizleri çok ama çok seviyoruz. Varsın onlar hak etmedikleri mertebelerin, hak etmedikleri merhalelerinde sefalarını süredursun. Yarın bir gün hesap günü geldiğinde tanrıya el açıp aman dileyen onlar belki olacak ama siz kul hakkı yememenin verdiği huzurla alnı açık ve dimdik yürüyeceksiniz huzura. 

Gazanız mübarek ola.