Şair ve Bestekar Kaya Pınarses

Bahardan kalan son yaprak da düştü

Eridi zaman, mevsim dal uçlarında

Fırtınalara, güneşe kara dayandı

Üşüdü ilikleri, vurgun yedi bu sevgi

***

Umuttu baharda yeşeren her dal

Tutuşan gönüllerde bir gonca güldü sevgi

Ömrün sonbaharında hafif bir rüzgâr esti

Üşüdü ilikleri, vurgun yedi bu sevgi

***

Bu özgün dizeleri şair ve bestekâr Kaya Pınarses’ten alıp sizlere sundum. Kaya Pınarses asker şairlerimizdendir. Uzun yıllar kahraman ordumuzun hava kuvvetleri saflarında görev yapmıştır. Onurlu bir mesleğin içinde büyümüştür. Asker şairlerimiz derken aklıma şu şairlerimiz geliyor: Fazıl Hüsnü Dağlarca, Bekir Sıtkı Erdoğan, Mustafa Necati Karaer, Fazıl Bayraktar, Oğuz Kazım Atok, Turgut Uyar, Enver Tunçalp, Mehmet Kıyat, Ahmet Özdemir, İbrahim Sağır, Tayyar Tahiroğlu gibi şairler aklıma geliyor.     

Yukarıda örnek verdiğim bu dizelerin şairi sonbaharı hiç sevmiyor, bahardan kalan son yaprağın bile düştüğüne tanık oluyor ve yüreğini  cız edip ediyor...Güzel baharların geride kaldığını, havaların kışa doğru sonbahardan sonra karlı günlere ve fırtınalara doğru gittiğini söylüyor. Her insanın yaşadığı ve sevdiği mevsimler vardır. İlkbahar canlılıktır, genç ve diri kalmaktır, bir yaşama sevincidir. Zaten şairleri, yazarları en çokta etkileyen sonbahar mevsimidir. Öyle ya Mehmet Rauf’un Eylül romanı bir yerde sonbaharın etkisi altında yazılmıştı.

Yine Yahya Kemal “Sessiz Gemisi”le   “Kanlıca” nın ihtiyarlarını”  dile getirirken hüzün dolu mısralarla sonbahara göndermeler yapıyor. İlkbaharda umutla yeşeren bir dal uçlarında meydana gelen pembe çiçekler ne yazık ki sonbahara doğru meydana gelen rüzgârların,fırtınaların  etkisiyle toprağa karışıp gidiyorlar. İşte bunlar şairimizi etkiliyor. “Üşüdü ilikleri, vurgun yedi bu sevgi “  dizeleri İliklerin birden üşümesi ve sevgilerin vurgunlara kayıp gitmesini belertiyor.

Aslında ilkbahara âşık olan şairimiz bu kez de yaz mevsiminden şikâyetçidir.  Bunu “ Bu Mevsim” adını taşıyan dörtlüğünden anlamak olasıdır. Yazdan ve özellikle yazın sıcaklığından yemyeşil ağaçların ve Çiçeklerin köklerinin susuz kaldığını anlatmaya çalışıyor. Kaya Pınarses doğaya bir aşk ve sevgi  şairdir. Doğa ile iç içedir. Adı geçen dörtlüğünü aynen sunuyorum:

Sensiz çamların yaprakları bile, yeşilliğe hasret

Kökleri dudaklarım gibi, susuz bu mevsim,

Bir tek anı, kabuklarına kazılan ismin

Masalar sensiz, masalar öksüz bu mevsim

***

Burada çamların, ağaçların yaprakları artık yeşile hasret kaldığını, yazın sıcağından dudaklarının bile kuruduğunu ifade ediyor. Ortalık böyle sessiz kalınca yalnız kalan masaların bile öksüz kaldığını hissediyor şair.

Şairimiz Kaya Pınarses kimdir? Onu biraz tanıyalım:

13 Mayıs 1948 yılında Çanakkale’nin Bayramiç ilçesinde doğdu. İlkokulu Milli Zafer İlkokulu’nda, ortaokulu Bayramiç’te bitirdikten sonra Eskişehir Astsubay Hazırlama okuluna girdi. 1966 yılında İzmir- Gazi Emir’de uçak bakımı Teknikeri Okulunda mesleki öğrenimini burada tamamladı. İlk olarak Ankara Eti mesut’ta göreve başladı, 1975 yılında Eskişehir,1991 de görev yaptı, 1980 yılında Malatya, ve1984 yılında da en son olarak Balıkesir’de görevini yaptı ve 1991 mayısında emekliye ayrıldı.

Kaya pınarses daha küçük yaşta iken musikiyle uğraştı, birçok şarkılar ezberledi, 1967 yılında Ankara’da Milli kütüphanede musiki çalışmalarına katıldı, tenor sesiyle ilgi çekti. Birçok konserlerde değişmez solist oldu.

Daha sonra Türk Ocağı, Yenimahalle Halk Eğitimi Merkezi ve Hacettepe TSM Korolarında yer aldı. Buralarda eğitim veren; Necati Çağman, İlhan Sezgin, Sait Çağlar, Erol Sayan, Ali Rıza Köprülüleroğlu, Yılmaz Yüksel, Ali Şenozan, Recai Özdil, Yusuf Gül, Çinuçen Tanrı korur gibi hocalardan Musiki Nazariyatı, repertuar, tasavvuf musikisi ve çok sesli musiki çalışmalarında bulundu.

1  972 yılında şaire Zehra Pınarses hanımla evlenmiş, bu evlilikten Beste ( 1973 ) isimli bir kızı, kızının evliliğinden de Eylül ( 2005 ) isimli bir kız torunu vardır. 2005 yılında İstanbul’ a taşınmış olup, sanat faaliyetlerini hâlen İstanbul’ da sürdürmektedir. MESAM ve SACEM üyesidir.F. Kaya Pınarses'in sitesinde bulunan eserleri:  

Daha açmadan soldu saadet çiçeğimiz

Derdimin dermanı sendedir diye

Nasıl inansam sana günün gününe uymuyor

Sevgilerden örülmüş ömür boyu dostluğu

Şairimiz şiirlerinde aşkı, sevgiyi, özlemi, gurbeti, sılayı ve doğayı şiirlerinde sade, duru ve akıcı bir Türkçe ile yazıyor. Şiirlerinde kimi zaman Aşık Veysel ve Cemal Safi’yi bize hatırlatan dizeler anımsatıyor. Şairliğinin yanı sıra aynı zamanda deneyimli bir bestekârdır. 150 yakın şiiri bastelemiştir. Benim de Türkmen Kızı “ adını taşıyan bir şiirimi kürdi hicazkâr makamında bestelemişlerdir.

Sözlerimi Kaya Pınarses’in” SEVGİLERDE GÖZÜM KALDI” şiiriyle bağlamak istiyor ve şairimize ömür boyu sağlık ve başarılar diliyorum. Zaman akıp gidiyor,  şiirlerinin bir kitapta toplamasını ayrıca diliyorum.

Bu yürek ki yıllar yılı

Hasretinde nasıl yandı

Çok umutlar bağladığım

Sevgilerde özüm kaldı

***

Uçan kuştan, esen yelden

Bir haberin gelir sandı

Hasretinle ağladığım

Sevgilerde gözüm kaldı

***

Yıllar geçti görüşmedik

Bir sevgiyi bölüşmedik

Neler neler düşünmedik

Sevgilerde gözüm kaldı

***

Gece, gündüz fark etmiyor

Yıllar beni avutmuyor

Bir yürek ki hiç susmuyor

Sevgilerde gözüm kaldı.

Fethi Kaya Pınarses

Kasım 1997 / Balıkesir