Sakin göllerin kuğusuydu

Sakin Göllerin Kuğusuydu...............Yusuf Hayaloğlu Anısına

Gözlerine her baktığımda
denize açılırdı aklım
eski dökümhane rıhtımından
greve yürüyen işçilerle bir.

Ne çok severdin;
Neruda'nın şiirlerini
kedileri birde köpekleri
en çok insan müsfettelerini
ve ağlayan birini gördüğünde
ne çok kederlenirdin sen
konuşturup dinlerdin uzun uzun
gözlerinde yaş kalmadığından.

Şimdi büyük bir meydanda
söğüt ağaçlarının gölgesinde
göğe bakıyor olmalı mavi gözlerin
yüzünde son bir şiirin
sonunu bağlayamama sancısı
alnın boylu boyunca düşünceli
bozkırda dört nala taylar gibi
koşmuyor artık alın terin
kahreden sabaha karşılarda

Çünkü şair adam karanlığı sever
yalnızlığı sever, çekip gitmeleri birde
ama bu olmadı be Yusuf Abi
böylesi erkendi ömrün rakı vakti

Kiraz ağacında yırtılan gömleğin
bilyelerin, topacın, kanaryan
ve hayata kattığın yüzlerce kahraman
asla orduları yenik bir kumandan değil
inadım inat dercesine hayata
ölüme upuzun koymuşsun postanı
ve çatık kaşlarından tanıdığım kadarıyla
şimdilerde yine çekmiş olmalısın
Tanrılara sivri dilli kılıcını..

Hayrettin Turan