Sakla beni hiçliğim

Öyle derine sakla ki sen bile unut varlığımı
Göm börtü böcek içine, sessizce eriyip gideceğim

Sakla beni hiçliğim
Öyle maskele ki kederimi içimdeki çocuk kansın
Boya renklerimi hepsi siyaha bulansın

Sakla beni hiçliğim
Öyle gizle ki hislerimi özlediğim sezilmesin
Ör çelik duvarlarımı kapıları olmasın

Sakla beni hiçliğim
Öyle es ki rüzgarınla sönsün artık yangınlarım
Sar acılarımı hatıralarla girdaplarda kaybettiğim

Sakla beni hiçliğim
Öyle kapat ki üzerimi yağmur bile giremesin
Ayır her bir zerremi kimse tanıyamasın

Sakla beni hiçliğim
Öyle durdur ki zamanı taş olsun gözyaşlarım
Dağla yüreğimi sevdiğim anlamasın

Sakla beni hiçliğim
Öyle sil ki hayatımı harcadığım bilinmesin
Ört soluk izlerimi kanadığım görülmesin

Sakla beni hiçliğim
Öyle çek ki nefesimi bir daha çıkmasın
Savur silik ruhumu yokluğuna dağılsın

Sakla beni hiçliğim
Öldüğüm duyulmasın
...