Ersin Kabaoglu

http://blog.milliyet.com.tr/ersinkaboglu

03 Haziran '22

Kategori: Şiir

Okunma Sayısı: 331

Saklanan/lar Ne?

El altında tutulanlar mı,

Yoksa gizli yerlere konulanlar mı?

Farkedilmesi istenmeyenler,

Ya da bozulmasın diye korunanlar mı?

Sormalı insan işte o zaman

"Saklananlar ne?" diye!

Ya da saklamak,

Hayatın tümüne yayılanları,

Kısa (zam)anlara tıkıştırmak mı?

Yoksa, binlerce yıl öncesinden gelip de

Korteksimizde gizlenenlerle yüzleşmekten

Kaygılanıp da kaçmak mı ?

Oysa, ya bir cevherse eğer

O, zihinlerde saklanan

İnsanlığa mâl edilmedikçe,

Çok da yazık olmaz mı?

Ya duyguları saklamak hangisi?

Kötü olanları saklar insan önce,

Çalınan çırpılanlar; yalanlar, dolanlar

Vesaire vesaire...

Ve buna alışır zamanla,

Er ya da geç, sıra iyilerine de gelir.

Saklanan, bazen sevgi, aşk ve sadâkat gibi,

Tertemiz ve yüce duygular da olur.

Kızılötesi günbatımları sonrası, kaşlara,

Kuyruklu yıldızlarla çekilen rastıkların

Altındaki gözbebeklerine,

Ve dahi, kaotik (zam)anlarda

Jeolojik bir pudinge dönen

Zihin ve yüreklere batırılıp da

Saklananlardır onlar!

Zaman hızla geçer,

Çoğu kez saklanan şey, unutulur,

Saklandığı yerde kalır

Ve onlar artık yöneldiği şeye değil de,

Saklandıkları yer(ler)e ait olur.

Gün gelir, kendini anılarında saklarsın,

Araya girerler.

"Dünde yaşıyor" derler,

An kaybolur.

Yarınlar(ın) için birisine saklarsın,

Bu kez de zaman ve kıskanç(lık)lar araya girer

Süre uzadıkça, yarınlar(ın) da kaybolur,

Düşünürsün bazen

Saklanmayı sürdüren,

Ya da çokça köşeli olup saklanmakta zorlanan,

Ben miyim yoksa diye...

Yarı plastik ve yarı 'san-al' küresel gerçeklerin arasında.

Anlarsın ki sonra, saklanan

Yerel ve küresel 'san-al'lıkların ardında,

İnsanlığın kadim gerçekleriymiş

Ve an' da, hemen her yerde eğemen olan

Akıldışılığın aklıymış meğer.

Bazen de hayal edersin ki,

Bir okyanus, bir ada ya da yarımada

Ve kıyısından ibaretse eğer

yaşam dünyan,

Neresidir gerçek olan ve görünen?

Ve neresidir acaba,

Derinliklerinde çok şey saklı olan?

Sorarsın yine kendi kendine

Neresi (s)imgeler gizli ve kutsal olanları

Ve neresi saklar sımsıcak hisleri, yürekleri.

Ya da, uzanıp da havada kalan soğuk elleri ki,

Hem kendine hem de ötekine uzanan.

Sonunda

Sözün özü sinecekse satırlardan akıllara

İster görünür, ister saklanan olsun

Bırak, senin bana, benim sana

Ve dünyaya doğru olanını...

Esas olan, önce benim bana yolculuğumdur ki,

Aslında en uzak,

Ve ulaşılması en zor olanı...

İ.Ersin KABOĞLU,

3 Haziran 2022, Ankara

Cemile Torun, jale kasap, ERIC VAN BUYTEN ve 2 diğer kişi bu blog'u önerdi.

Önerilerine Ekle Beğendiğiniz blogları önerin, herkes okusun.

kategoriden rastgele blog getir

Yorumlar (5)

Hayatın tümünün anlatıldığı şiirleri çok seviyorum. Bu şiir de öyle. Her şeyi anlatıyor. Anlaşılmamak için yazılan anlaşıldığı zaman yazanı hem sevindiren, hem de korkutan bu şiirlere ve onu yazan düşünce ve duygulara şapka çıkartıyorum; helal olsun...

ERIC VAN BUYTEN

16.07.2022 19:00

Cevap :: Estagfurullah! Teveccuhunuz efendim.Mahcup ettiniz! 17.07.2022 12:44

"Neresi saklar sımsıcak hisleri, yürekleri. Ya da uzanıp havada kalan soğuk elleri" Tanıdığım ya da tanıdığımda nasıl derinden etkileneceğimi düşündüğüm duygularımı depreştirdiniz, teşekkürler emeğinize saygılarımla değerli yazarım.

Cemile Torun

29.06.2022 21:53

Cevap :: O teşekkür değerli beğeni ve etkileniminizle bana da aittir değerli yazarım.... 30.06.2022 17:57

Saklanan hiç bir şey yok aslında düşüncelerimizi yok etmeyi beceremediğimiz için saklı durur. El birliğiyle özümüzden koparıldık.

jale kasap

18.06.2022 6:49

Cevap :: Bu yaklaşımıniz da cok ozel ve üzerinde düşünmeye değer. Katkınız için teşekkürlerimle... 19.06.2022 2:11

Özünüzden ve usunuzdan süzülen muhteşem dizelerle "yine" çok kıymetli bir şiiriniz olmuş bu da. Tüm takdirlerimle birlikte gönülden tebrik ediyor ve bir insan olarak tüm insanlar ve insanlık adına bu çok değerli şiir için teşekkür ediyorum. Baştan aşağı dolu dolu dizelerinizle ilgili değinecek bir çok teyidim ve yorumum yine var ama ben şimdilik sadece son paragraftaki dizelerinize yorumumla yetineyim; böylelikle de hiç olmazsa sözün özü olarak en çarpıcı ve en önemli son dizelere dair benim de düşünce yolculuğumda çok önceden kendi keşiflerim arasına not ettiğim naçizane bir vecizem ile bu çok doğru ve isabetli tespitinize ben de katılmış olayım: "İnsan, kendini tanı! Zira bir kendini tanıdın mı, bilmen gereken her şeyi zaten bilmiş olursun. Bil ki, sırf kendini tanımakla, dünyaya, hayata, kâinata, yaradılışa ve varoluşa ait tüm gerçeklere zaten vakıf olmuş, tüm bilmeceleri çözmüş, tüm sırları zaten keşfetmiş olursun." Selam, sevgi, saygı ve muhabbetle...

Filiz Alev

05.06.2022 0:27

Cevap :: Çok teşekkürler derya deniz bilgideğer/saygı ve sevgideğer yazarım. Haklısınız, iç okyanuslarımızın derinliklerinde saklı olan, her birimizin bilemediği, tanımadığı kimbilir neler var neler...Evet "İnsan, sorunlarının çoğunun çözümü için kendi iç yolculuğunun değerini bilmeli ve kendini tanımalı...". Yazarken ekrana doğru "Dökmeye niyetim yok içimi, zor sığdırdım zaten." diyen Cemal Süreya ile, ey blogdaş "Sana içimi/(sakladıklarımı İ.E.K.) döksem beraber toplar mıyız?" diyen İlhan Berk arasında tercihimi Berk'ten yana kullanmıştım. Değerli yorumunuzla bu "toplama" konusundaki özverili katkınız için de teşekkürler! Selamlar ve benim cenahımdan da sevgi, saygı ve paylaşım dileğiyle... 06.06.2022 13:58