Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

24 Ocak '12

 
Kategori
Aşk - Evlilik
 

Saklanması Zor Olan Aşklar

Robert: Hatırlıyor musun?

Mia: Neyi!

Robert: Nasıl tanıştığımızı.

Mia: Evet, hatırlıyorum.

Robert: Uzun zaman oldu.

Mia: Evet oldu.

Robert: Mia, sana anlatacaklarım var!

Mia: Nedir? Seni dinliyorum.

Robert: (Nereden başlasam, diye düşünür.)Eeee!

Mia: Hadi, Robert.

Robert: Peki, anlatacağım. Fakat beni can kulağı ile dinle.

Mia: (Sabırsızlıkla dinler.)

Robert: Tanıştığımız o gün, ne kadar güzel bir gündü değilmi?

Mia: Evet...

Robert: (Kelimeler boğazına düğümlenir.) Nasıl anlatsam ki!

Mia: Neyi, Robert. Bir sorun mu var?

Robert: Yok, bir sorun yok!

Mia: Peki, devam et öyleyse.

Robert: Tamam . Anlatıyorum.

Robert: (Anlatmaya başlar, heyecanlı bir şekilde.) Tanıştığımız günü

hatırlıyorum da, ne güzel bir gündü. Havanın sonbahara çalmış olması ve yaprakların birer birer dökülüyor olması daha da güzel kılıyordu. O zaman daha yeni tanışmıştık. Birbirimizden bahsetmekten başka konuşacak bir şey bulamıyorduk. Konuştukça birbirimize daha da yakınlaşıyorduk (Belki de Ben). Kelimelerime dökülen yaprakların eşliğinde devam etmeye çalışıyordum. (Boğazı dolar, yutkunmaya çalışır.) Söyleyeceklerim de belki şaşırabilir, belki de şok olabilirsin. Fakat daha fazla saklayamayacağım. Tıpkı kitapların bilgileri sakladığı gibi! Artık dışa vurmamın zamanı geldi.

Mia: (Şaşkınlıkla dinler.)

Robert: Tanışmamızın 1 senesi o kadar güzel geçmişti ki, bu yüzden nasıl geçtiğini dair hatırlamıyorum. Şimdi ise 2 sene oldu daha da dayanamıyorum. Sana karşı olan yakınlığım korkutmaya başladı beni! Çok farklı olmuştu artık. Bunları bilmen gerekiyor artık. Daha fazla saklayamam gerçekleri...

Mia: Neler diyorsun Robert!

Robert: Lütfen yargılama, dinle.

Mia: (Dinlemeye devam eder.)

Robert: Biliyorum, benden beklemezdin. Fakat yaşadığımız günlerde sana daha da yakınlaşıyor, daha kötü oluyordum. Daha fazla dayanamazdım. Söylemem gerekiyordu. Artık gerçekleri bilmen gerekiyor...

Mia: Ne gerçekleri, Robert!

Robert: (Yutkunarak, devam eder.) Seni ilk gördüğüm zaman karşıma çıkan tek kişiydin. Şimdiye kadar sana hissettirmemek için elimden geleni yaptım. Daha da tutamam kendimi. Söyleyerek, durdurmam lazım kendimi. Karşılığın ne olursa olsun. Senden vazgeçmeyeceğim. O gün Sonbaharda dökülen yaprakların altında yürürken. İşte, dedim kendi kendime. Benim hayatımda olacak, Kadın... Sen olmalıydın benim hayatımda. Sadece sen. Ama bir yandan da diyordum kendime, bunu nasıl yaparım ona. Beni hayatından çıkarır mı? Bir daha bakar mı yüzüme? Sorular, sorular. Kafamın içini kemirdi. Her şeyi düşünmüştüm. Olacakları ve sonrasını. Ama bir tek vazgeçmeyeceğim, sen vardın. Ne olursa olsun senden vazgeçemezdim. Söyleyeceklerin ne olursa olsun bırakmam. (Yaşadıkları gelir aklına biran) Yaşadığım günler hep aklımda oldu. Sadece onlarla avutuyordum kendimi. Senin varlığını yaşadıklarımız dolduruyordu. Artık senin doldurmanı istiyorum. Belki reddedebilirsin beni. Ama bu cevabı duymak istemiyorum. Korkuyorum seni kaybetmekten. Kaybetmeye dayanamam çünkü.

Mia: ( Can kulağı ile dinlerken söylediklerini düşünüyor.)

Robert: Bu zamana kadar yaptıklarımızdan çok mutluyum. Kimse ile yaşamadıklarımı seninle yaşadım. Bağlıydım sana, her şeyde sen her yerde sen! Benim için hayatımda ki yerin bambaşkaydı. (Anlatırken gözleri dolar bir ara. İlk tanıştığım zamanı hiç çıkartamıyorum aklımdan. O gün benim için çok ama çok özeldi. Çünkü; Sana aşık olmuştum, o gün..

Mia: Neeeeeee!!!

Robert: Lütfen beni tersleme, uzaklaştırma kendinden. Bunu söylemem gerekiyordu. İki seneyi de tamamlıyorduk. Daha fazla tutamazdım kendimi. Artık tüm gerçekleri biliyorsun. Seneler geçtikçe seni daha da çok seviyordum. Hayatımda ki yaşam kaynağımdın benim, bir su gibi!

Mia: ( Ne diyeceğini bilemez.)

Robert: Artık daha fazla bir şey dememe gerek yok gerçekler bunlar. Söyleyeceklerim bu kadar… Bir tek, cevabın ne olursa olsun. Asla ama asla senden vazgeçmeyeceğim. Daha fazla seveceğim Seni..

Mia: ( Bu kadar şeyden sonra konuşmaya başlar.) Ne diyeceğimi bilemiyorum, Robert. Çok şaşırdım. Bunları neden daha önceden söylemedin. Niye bunca sene bekledin. Beklemeyip söyleseydin keşke.

Robert: Korktum!! Beni bırakıp gidersin. Hayatından çıkartırsın diye söyleyemedim..

Mia: En azından bunca zaman beklemezdik değil mi?

Robert: Ne gibi!!(Şaşırır)

Mia: Bende seni bekledim çok, ne zaman bana olan hislerini anlatacağını. Her geçen gün daha sabırsızlanıyordum. Ne zaman anlatacaksın, ne zaman söyleyeceksin diye. Bende senin gibi korktum açılmaya. Belki düşüncelerimi doğru bulmaz, uzaklaşırdın benden. Senden bekledim her an, her dakika.. Ama konuşmadın!!

Robert: Demek bizim aşkımız karşılıklıymış. Bunca zaman birbirimizi beklemişiz.

Mia: Evet, birbirimizi beklemekten başka bir şey yapmadık.

Robert: Demek ki bu bize, birbirimiz için doğmuş olan aşkımızı daha da kuvvetlendirdiği için, kaybetmekten korktuğumuz için konuşamadık.

Mia: Evet belki de. Yaşadığımız günler bizim için çok güzeldi. Eşi benzeri olmazdı. Birbirimize bağlılığımız arttıkça sevgimiz daha da çok büyüdü. Artık benim içinde saklamamamın zamanı geldi.

Robert: (Dinleme sırası geldi.)

Mia: Evet, bende seni ilk gördüğümde aşık olmuştum. Bu zamana kadar daha çok sevmeye başladım. Yalnız sen vardın benim hayatımda. Tıpkı dediğin gibi “Hayatımda ki yaşam kaynağımdın benim, bir su gibi “.. Benim içinde böyleydin... Asla yerini başkası alamaz. Artık birbirimizi bırakmayalım. Bundan sonra daha da bağlanalım. Bir bütün olalım!

Robert: Emin olabilirsin. Bundan sonra asla bırakmayacağım seni.

Ölene dek!!

Mia: Bende..

Robert: Son bir şey kaldı!

Mia: Nedir?

Robert: BENİMLE EVLENİR MİSİN? MİA..

Mia: (Şok olur.) EVET. EVLENİRİM ROBERT..

Robert & Mia: (Artık birbirlerini tamamlarlar. Evlenerek bir

yastığa baş koymuş olurlar.)

BU HİKAYE DE MUTLU SON İLE BİTER. BİR SONRA Kİ HİKAYE DE GÖRÜŞMEK

ÜZERE.

VAKTİNİZİ AYIRIP OKUDUĞUNUZ İÇİN TEŞEKKÜR EDERİM..

YAYIN YILI:2011

KARAKTERLER: ROBERT & MİA

KONU: SAKLANMASI ZOR OLAN AŞKLAR

YAZAR: SAMET ERKİN

 
Toplam blog
: 7
: 302
Kayıt tarihi
: 14.01.12
 
 

Öğrencilik kariyerimin bu zamana kadar gelmesi sürecinde; nerelerden geldim, nerelerden geçtim. A..