Saklı geçitlerin kışı

Geçeceğimiz yolların ucu nereye çıkar kim bilebilir...

Oyuncaklarım dağılır günlere
düğümlendikçe acı içimde boy verir
düş kırlangıç, göçmüştür
gülmeler yabancı bir yangın
gözyaşı tanıdık.

Duvarlarda babamın silik yüzü!

Kan kokulu sokakta
notasız guguk kuşları
soluğun yetmez ayrılık zamanı.

Üzünce akan sızıydı
yetimlik lekesi, ruhumu daraltan
beyaz çağında kuruyan çiçek
taşlardaki babamın nasırlı elleri.

Vicdan kulağım sağır bugüne
yasını bölüştük
en büyük pay kırılgan renkli
anneme...

Ocak-2009, İzmir
İlknur Karacasu

İzmir doğumluyum. İzmir'de yaşıyorum. Yazı yazmayı çocukluğumdan beri çok severim. Kağıt ve kalem..