Sal gitsin...

Farkında değilsin belki.

Nasıl sarıldığının.

Nasıl boğduğunun.

Sıktığının.

Belki de hiç farkında olmadın.

Gitmesine sen engel oldun bunca zaman.

Dertlerinin...

Çaresizliğinin...

Korkularının...

Gitmesine izin vermedin.

Yer açmadın umuda.

Başarıya açmadın kapını.

Meşguldün ağlamakla.

Sızlanmakla.

Dertlerine sımsıkı yapışmakla.

Karşındakine nefes aldırmamakla.

Üstüne düştün hep.

Kafan doluydu çaresizlikle.

Kimbilir...

Aklına gelmedi belki de parmaklarını gevşetmek.

Derin bir nefes alıp gözlerini kapamak vapurun güvertesinde.

Denizin kokusunu doyasıya içine çekmek.

Saçlarına değen rüzgarla çayın tadına varmak.

Kimbilir...

Bazen bırakmak lazım birşeyleri.

Hafiflemek lazım düşüncelerden.

Kapıyı elinle açmak lazım gidene.

Gelecek olana hazırlanmak lazım usulünce.

Gevşetmek lazım zincirleri.

Silmek lazım bakışlardaki kederi

İstemek lazım hayatı.

İstemek için de...

Bırakmak lazım hüzünleri.

Bırak gitsin!

Gelen...

Daha güzel olacak :)

Hayata güven :)

Korkma!

Sal gitsin:)

Tutma zorla :)