Saliko'muz yok artık, seviyesiz hastalık küstürdü onu..

Bir hastalığın nasıl birşey olduğunu anlamak için, ya bizzat yaşamak ya da yakın birisinin yaşaması lazım. İşte akciğer kanseriyle de bizi, dayım tanıştırdı. 9 ay kadar önce tesadüfi bir tesbitle anlaşılan hastalık, hayat dolu dayımı cuma günü akşam saatlerinde aldı aramızdan.

Terapinin her türü yapılmıştı oysa dayıma: Kemoterapi, radyoterapi, fizyoterapi. Ve bu dokuz ayın son bir ayına kadar, sapasağlam ayaktaydı dayım. Ne zaman ki hastalık yayıldı vücuduna, amansız hastalığın zorlamaları da artmaya başladı. Belden aşağıya vurarak, seviyesiz olmaya başlamiştı hastalık. Ve cuma akşamı kanserle muhattap olmayı kesti dayim, çünkü seviyesizliğe gelemezdi o.

Tesellimiz o ki, güzel bir ömür geçirdi dayım. Güzel iki evlat yetiştirdi. Güzel anıldı. Pek cok yer gördü dünya ülkelerinden ve pek çok insan tanıdı. Tanımak yetmedi ona, sevdirdi de kendini insanlara. Onun için okutulan duada bile onun yaşamına yakışan bir renklilikle, uzaktan havai fişek sesleri, görüntüleri geldi.

Nur icinde yat dayı..Ve söz sana, senin bize biraktigin renklerle devam edeceğiz hayata.