Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

09 Mayıs '16

 
Kategori
Kişisel Gelişim
 

Salkım Söğüt

Salkım Söğüt
 

Bazen, sırtımızı dayayıp bir salkım söğüte, otururuz bir dağın yamacında. Ne kadar güzeldir aşağımızda uzanan o manzara!  Harika bir bahçe, çiçek açmış kayısı ağaçları, gümüş renkli bir ırmak,...Bu nasıl bir iç huzurudur!  Yaşadığımız herşey o kadar doğal, güzel, mutluluk ve huzur vericidir ki...Ne kolaydır alışmak, benimsemek. Öylece sessiz, dingin,  kendimizle baş başa saatler geçiririz.  Yönümüz hep ileri doğrudur ve çoğu zaman  sırtımızı dönüp geride ne varmış bakmayı düşünmeyiz. Sırtımızı destekleyen o salkım söğüt, üzerimizde merhametli yeşil ışıklı yapraktan kollarının esintisiyle tatlı tatlı  bizi serinletirken, kalın  gövdesi sırtımızda sağlam, anne baba  desteği gibi duruyorken; bu sevgili ağaç ebediyyen bizimdir ve hep bizimle olacaktır sanırız.

Sonra ilerleyen günlerden birgün o dağa yeniden gittiğimizde, dağın eteklerine   bakındığımızda;  şaşkınlıkla farkederiz ki, belki birisi kestiği için ya da herhangi bir sebepten, o merhametli dost  ağacın yerinde yeller esiyordur. Sadece hüzün verici bir boşluk.

Gidip her zaman oturduğumuz yere oturduğumuzda da anlarız  ki;" ıııh hayır". Hiçbirşey eskisi gibi değildir olamayacaktır artık. Eskiden O salkım söğüdün olduğu yere oturup uzaklara bakarız yine. Manzara aynı manzara, güneş aynı güneş, bahçedeki kayısı ağaçları vs. işte. Her şey aynı gibi görünse de kayıp olan bir şeyler vardır ve yazık ki, artık hiç birşey eskisi gibi değildir.

İşte dostlarımız, sevenlerimiz, hayatımızdaki salkım söğütler.

Varlığını telaş koşturma arasında hiç farketmediğimiz, arkamızı dönüp bakmadığımız ama varlığıyla bizi  güvene, huzura, mutluluğa ulaştıran o sevgili insanlar. O salkım söğütler. Hani  yokluklarını çoğu zaman ebediyyen kaybedince anladığımız.

Her canlı bir gün öleceğine göre, -klişe gibi gelecek belki ama-  dostlarımızı, sevgi ve yakınlıkları derdimize derman olan o insanları kaybetmeden önce sevgimizle, ilgimizle saralım pamuklara. Onlara özenelim ki kalbin hiçbir köşesinde, vicdanımızda "keşke" ler kalmasın.

Yaratanın ışık ve sevgi üzerine kurduğu evrende, her bir nebze sevgiyle aydınlık, karanlığa karşı verdiği savaşta bir cephede daha kazansın.

 
Toplam blog
: 148
: 384
Kayıt tarihi
: 21.09.07
 
 

Merhaba...  Üniversite mezunu Kamu İdaresinde  çalışan bir bayanım. Ankara'da iki oğlumla yaşıyorum..