- Kategori
- Şiir
Salma kendini bir fakakanın (ahmak) ardından
Bu gece içimden pek bir şey gelmiyor sunmaya size
Duygularım iskât (sükût) etti nedense birden bire
İçim boş mey de bir hoş öylece saldım kendimi
Şarkı terennüme yeltendim mısralar gelmedi aklıma
Hadi dedim şu şarkıyı bir de müka ile (ıslık) çalayım
Şarkı bitmiş ki ne bitiş ne akılda ne de kalpte yeri kalmış
Dedim kalsın bu da da’sere (yıkılmış) olan kalbimde
Sonra baktım ki heyhat şarkı gibi o da yok hiç bir yerde
Biri dedi ki böyle yapma hâr-ı firkat (ayrılık acısı) var derler
Hep değil mi be kardeşler şu derlerden çektiğimiz
Yahu ne derlerse desinler, derler diye mi sileceğiz biz!
Varsa vardır bir yerde yoksa yoktur hiçbir yerde o
İnanın ihfa (saklamak) eylemedim ki ben onu yüreğimde
Ama der miyim böyle olmaz ki ardından söz etmek sataşmak
Evet, nahif ve güzeldi ve de cilveli yanımda iken
Bitti o günler, kalmadı içimde o güzel anlar, silindi mekânlar
Bunu hep yaparlar ancak kötü söz söylemek doğru değildir
Yanında olduğunda iyiydi de gidince mi kötü oldu sana
Kötülük yok ama sevgi tükenmiş içimizde neden odur sadece
Safderun (içi temiz) ol sen kalbini serin et bulunur …
Belki başka bir yerde başka bir aşk seni bekler durur
Hemen teakud (bağlanmak) etme henüz gelip geçeni de düşün
Ancak lahîler (manasız eğlenen) gibi olma boşa serpme zamanı
Çık dışarı ve bak etrafına orada bir yerde vardır sana uyan
Şen mişâr (şan) sahibisin bulunur sana yakışan
Ama bir daha yüreğine hizze (sevinç) verecek birini bulmadan
Sakın salma kendini bir daha fakaka (ahmak) birinin ardından…
Bojidar Çipof
17 Ekim 2010 22.20 Yeşilköy