Salome'nin Dansı ve Yahya'nın Başı

Gri gökyüzü masaya düştü.

Bulutlar nereye gider böyle? Ben nerelerdeyim? Bir okul kantininde yalnız. En kötüsü uykusuz. Eli kalem tutmaz güçsüz. Bir de güvercin geçti sanki. Kendi ıssızlığımda boğuldum. İşte bir güvercin daha. Ellerimde hal yok kalemi kavrayacak. Yağmur yağdı yağacak. Tenteler beklemekte.

Bir koca gülüşlü adam çıkageldi dün. Ben öyle kaldım. Gülüşü beni yuttu, kavradı, içine aldı . Kimse yoktu. Bir kedim vardı pencere önünde. Kedim karşı penceredeki kediye miyavlıyordu. Küçücüktü ağzı. Salome orada dans ediyordu. Yahya bunun ne anlama geldiğini bilmiyordu. Salome olmadım hiç. Bilmem, belki olmalıydım. Bulutlar durdu mu ne?

Kedimi bırakıp sabah onca yağmurun içinde çıktım evden. Zavallı Yahya hala bekler kafası koparırsın. Salome kalçalarını kıvırdıkça erkekler hayale dalar. Ben hiç Salome olmadım. Ve bir baş istemedim kimseden.

Çayın dumanı tütüyor. Ben püskürdüm o gülüşten dünyaya. Ama yüzü ellerimde kaldı. Salome şeffaf zümrüt giysisi içinde salınmayı bıraktı. Tenteler beklemedeydi hala ve yağmur başladı . Ellerimde bir yüz. Bulutlar da nerede böyle. Ve Yahya’nın başı altın tepside. Tenteler mavi.