Salt şiddet konulu filmler şiddeti özendirmez; içinde mesaj olan filmler şiddeti özendirir

Çocukken çuvallar dolusu Teksas Tommiks okudum; sonra Malkoçoğlu, Tarkan, Karaoğlan, kovboy filmleri ve şimdi de Diriliş-Ertuğrul... Hiçbirinde aklıma şiddet gelmedi. Ama örneğin Yunus Emre filminde bile “dünya kötü” duygusuna kapılıp psikopata bağladım. Çünkü barış temalı bu film bile mesaj içeriyor, Allah’a çağırıyor; gitmek istemiyorsam ya da gidemiyorsam kendimi kasıyorum, içimde şiddet duygusu oluşuyor; beni bir yere çağırma!

Voltran, Rocky seyreden bilim adamı, Oğlum Osman izleyen belki IŞİD militanı oldu. İlla Müslümanlığı kastetmiyoruz, Norveç’te katliam yapan ya da örneğin Türkleri yakan Alman dazlaklar belki Ben-Hur seyrettiler.

Mesaj doğru mesaj değilse çok tehlikelidir. Bu nedenle çağrı filmleri kafadan şiddet içerir. Filmin şiddet içermesine bakmayın, şiddetle beraber hangi mesajları veriyor ona bakın. Salt şiddet içeren filmler (örneğin kovboy filmleri) eğlencedir; çocuk dışarı çıkınca unutur.

Ertuğrul-Kösem gibi filmlerde bile şiddet mesajla beraber verilmiyor. Siz o kanlı sahnelere takıyorsunuz. Şimdinin çocukları cin gibi, gülüyorlar. Filmde verilmeye çalışılan mesajlarda da yönlendirme yok, o günleri anlatıyor. Bu tür filmlerden, kitaplardan vs korkmayın. Size bir şeyi aşılamaya, sizi bir yana doğru çekmeye çalışıyorsa işte orada durun.

Kösem seyredip Osmanlıyı seven, Ertuğrul seyredip Türklerden nefret eden yoktur herhalde. Yine de eğer bu tür filmler etkiliyorsa çocukları ve gençleri değil ileri yaşta bu anlayışlara karşı olanları etkiliyordur. Ertuğrul-Kösem zararlıysa kovboy filmleri de zararlı. Hayat maceradır, bu kadar iyilikçi doğrulukçu yaşanmaz. Ben eminim bir IŞİD militanı Tarkan hatta Kösem seyrederek değil “Çağrı” “Oğlum Osman” “Minyeli Abdullah” gibi filmleri izleyerek oraya gitmiştir.