San-at

Bir ülkeyi,  sanata son derece hakim, otoriter, bilgi ve kültür sahibi, dünya literatürünü takip eden bi başbakan yönetiyorsa o ülkenin sırtı yere gelmez.

O ülkede bulunan dünya kadar sanatçının bişeyden anlamadığı, üniversitelerin, bilim adamı, sanatçı, tarihçi yetiştirmediği bir ülkede başbakan ın heykel yıktırması, film, dizi, kitap vs. yasaklatması kadar normal ne olabilir. Kalkıp bide o ülkede yapılacak bi eser için mimari yarışma düzenleniyor, bu işten anladığı sanılan birilerinden jüri oluşturuluyor ve yarışmacılar arasından bir proje birinci seçiliyor. hadi ordan. Siz ne anlarsınız mimari projeden falan. O ülkenin her şeyi bilen, her konudan, herkesten fazla anlayan bi başbakanı var. Aslında ne gerek var yarışmaya, jüriye falan. koysunlar başbakanın önüne bi kaç proje, birini seçsin. sanki siz ondan dahamı iyi bileceksiniz.     

Böyle bir ülkede, bir zamanlar o ülkenin kurucusu demişki; 

- Sanatsız kalan bir milletin hayat damarlarından biri kopmuş demektir.

Hatta bide demişki;

- Hepiniz milletvekili olabilirsiniz, bakan olabilirsiniz... Hatta Cumhurbaşkanı olabilirsiniz. Fakat sanatçı olamazsınız.

Şimdi yukardaki satırları okuyunca bu lafları nereye oturtacağız.

- Sanatçı el öpmez, sanatçının eli öpülür

diyen bir kurucunun ülkesinde, o ülkeyi yönetenler tarafından heykel yıktırılıyor, kitap, film, dizi,  sanatçı ve yazar yasaklatılıyor ise gerçekten o ülkenin hayat damarlarından biri kopmuş demektir.

Lütfen, nolur, yalvarıyorum, sanatı, sanıp atmayalım