Sana Bundan Sonra Neriman Diyeceğim

ben dizlerimi döverken yorulup açtımdı kollarımı

mazi camımdan süzülen yağmur damlaları

ve gençliğim sigaramın ucunda tüter ben güldüğümdendir

ben anlatır dururum / bir masal vardı rüyasında uçtuğum

keşke bisiklete bindiğim heybeliada sokaklarından

başımda esip duran sevinci de alsaydım yanıma.

keşke seni öptüğüm ilk günü inci gibi harflerle

inci gibi harflerle yazsaydım defterime.

şu tarlalarda soluduğum, sonra ciğerimle sana kadar taşıdığım

bu koca nefes

biri sana biri banadır, ben öyle moleküllerce topladım da

kendimi geldim sana.

neriman, sana bundan sonra neriman diyeceğim.

belki de utanıyorum kendimden ama bir gün işin

burasını da düşüneceğim.

şimdi kalbimden sıçrayan dört bir yana, işte buna kan diyebilirler

ya ben kayıp bir döngüyüm içimde,

ya da beni tamamen ayıp bilebilirler.

bir anam bir babam bir de sen neriman,

bakın yalnız bu üçü beni şair diye bilirler.

vicdanım ölümden ağır ve kör bir ahın yalnızlığı

bakmıyorum kim ne derse desin yine de

kaşık kaşık yutkunduğum bahçemden toplanmış aş

pare pare gönlümden dökülmüş aşk

belki gördüğünden fazlası, seni yuvama da alacağım

daha önceleri bir yerlerde söyledimdi

ben senin eline alıp hiç çalmadığın öksüz bir saz.

kolay gibi duran ne varsa bu çukurun içinde

denizin köpüğünden ve kumundan bir sahilin

fazlası,

fazlası der dururum işte,

fazlası.

Sakarya Üniversitesi-Spor Bilimleri Fakültesi Şair olma telaşında. ..