Sana dönmeyen senin ödemediğin vergidir

Zîra vergi adaleti devamlılık dikkat ve özen ister. Fakir ile zenginden aynı vergiyi almaya kalkarsan, ayıp etmiş olursun. Herkes kazandığı ve harcadığı nispetlerde vergi öderse adalet olur. Bir ülkede beyana tabî vergi ile toplu tüketimden alınan vergiler, Dünya normlarına oturmamışsa; o ülkede adaletli vergi tahsilâtından söz etmek mümkün değildir. Bu şekilde hukuk devleti de olunamaz. Dünya standartlarına göre toplanan tüm verginin %40 civarı beyana tabî vergi ise; o ülkede vergi mevzuatı rayına oturmuş demektir. Bizim ülkemizde, bizim devletimizin tahsil ettiği tüm vergi toplamı içinde, beyana tabî vergi miktarı, ancak %6 nispetindedir. Dolayısı ile hasıl olan vergi açığı ve kaçağı toplu tüketimden alınan vergiler ile kapatılmaya çalışılmaktadır. Bu kalemlerin başında da rafineri çıkışı 0.58 krş. olan akaryakıt gelmektedir. 0.58 krş nerede? Depoya pompalanırken 3.20 krş. olan akaryakıt nerede? Sayın Başbakanımızın tabiri ile neredeeeen nereye?.. Gerçi son anda utanıp, 3.-TL.nin altına düşmüşler ama, bu rakam da çok fahiş bir rakamdır.

Bazı ekonomi bakanlarına def’atle ikaz etmiş olmama rağmen; görüşüm yerden göğe kadar, kendilerine makul gelmiş olsa dahî, bu doğru bilgiler, maalesef bir türlü meclisimizden kanunlaşarak çıkamamıştır. Neden kanunlaşamadığı da bellidir. Çünkü bu adaletsiz gidişattan, büyük paralar kazanan, bir seçmen grubu vardır da; ondan kanunlaşamamaktadır. Pekiyi bu vurgun yapan grupların, bu ülkeye bir faydası var mıdır? Asla yoktur. Ülkenin zenginlerinin bir birikimleri var mıdır? O da yoktur. Ortada ciddi birikimlerden söz edebilecek olsaydık; onca ihaleyi göz göre göre ecnebiler aldığı için “- Memleket satılıyor!..” diye yırtınmazdık. Her iktidarın, ısrarla ciddi bir vergi sistemini kurmayışı, sadece memleketi değil; başka şeyleri de sattırmaya muktedirdir. Bunların başında da, maalesef vatandaşlarının ahlâkı gelir.

Adaletli bir vergi sistemi ihdas etmek için, asla dünyaları keşif etmeye gerek yoktur. Kurulması elzem olan sistem, işin doğası gereği çok basittir. Şayet deftere tabî vergi mükellefi isen ki, mutlaka öğle de olman gereği vardır. Her ne alırsan defterine işleyeceksin. İster dondurma, ister metresine villâ al. İster kumarda milyon dolar kaybet. İster çocuğunu Tanzanya’da okut. Belgesi ve bilgisi olan her şeyi, defterine gider olarak işleyeceksin. Bu kadarı bile çok mükellefin kayıt altına girmesine yeterlidir. Bunun dışında kalan: 25.000.- TL civarı bir para da, Senin cep harçlığın olacak. Buraya kadar olan harcamalar için, sadece %10 vergi ödeyeceksin. Sonra elinde kalan her kuruş için: %90 vergiye tabî olacaksın. Bu denli bir vergiyi kimse ödemek istemeyeceği için, elinde birikimi olan her müteşebbis, mecburen yatırıma yönelecektir. Bu şekilde art arda istihdam alanları da açılmış olacağından; milletin şimdi işsiz dolaşan fertlerini de, bu çözümle mutlu etmiş olacaksın. Sihirli formül sadece bu. Tabii bu formülün sisteme yardımcı, yan kanalları da vardır. Dersimiz iktisat olmadığı için, onu da artık ben anlatmayayım. Hükümetin değerli iktisatçıları çözsün, bu formülü. Ancak, Dünya’ya kıyasen, bize gerçekten teğet geçen bu krizin sonuna, Türkiye olarak, bu tür bir ekonomik reformla varacak olursak; O noktadan başlayarak gerçekleşecek olan yükselişimiz neticesinde, Bizi tutmak gerçekten mümkün olamaz...

En geçerli formülü tatbik edenler, keşfetmeseler de ilerlerler.

Haydar Volkan
Çiftehavızlar: 26.06.2009