Sana lâl oluyor dilim...

Sana,

lal oluyor dilim....

Ne yazsam

Kelimeler kendini ifade edemiyor.

Benim aklımdan geçenlerle cümlelerin içinde yer bulan kelimeler tam anlamıyla örtüşmüyor bir türlü...

Tam anlamıyla,

öpüşmüyor....

Sana lal oluyor dilim...

Üstelik sebebi de yok.

Küçük küçük oyunlarla

Cilveleşmenin sınırını zorluyor

Dilimin ucu...

Hani nasıl derler?

Bir bütüne az kala,

bir adım öncesi,

bir nefes ya da...

Öyle işte...

İşte öyle...

Sana lal oluyor dilim...

Ve suskun suskun

Bekliyorum öyle...

Kalkıp kanatlanıp,

Yanına gelmek istiyorum,

YOK....

Yanında olmak istiyorum,

Sadece bir an,

Bir küçük zaman,

Elini alıp avuçlarımın içine,

" üzülme geçecek"

Demek istiyorum,

YOK...

Ki,

Ölüyorum bu yüzden...

Sana lal oluyor dilim...

Küçük küçük öpücüklerin serinliğinde

Ya da

Kavurucu sıcaklığın da

Ölmek istiyorum...

Ya donarak,

Ya yanarak...

Umurum da değil.

Benim bütün derdim,

Seni öperken ölmek...

Bütün ihtişamıyla

Önümde yayılan vadilerinde

Kayıp,

Düşüp ve

Bir volkanın içinde,

Bulup kendimi,

Kapatıp gözlerimi,

Ölmek...

Ölürken,

Seni içime gömmek...

Sana lal oluyor dilim...

.......Yok......

Kenan Ocak / Temmuz / 2009