Sana saygıyla...

Aldatan gözlere her baktığımda, aldananlar geliyor aklıma.

Hangi bakış daha gerçek, ayırt edemiyorum. Aldananların gözlerindeki inanç ve o inanca inanma azmi, beni hayrete düşürüyor.

Gözler arasında ayrım yapmaya çalışırken, aldanan insanların, bir an gözlerinde gördüğüm, inanmazsam mutsuz olurum ifadesi, onları, aldatanlardan daha masum kılıyor aslında.

Oysa mutsuz olma pahasına, aldatanlara direnen insanlar var. Direnişçiler...

Aldanmak onursuzluktur diyemem ama aldanmamak, direnmek ONURDUR diyebilirim.

Bilen, gören, anlayan ve aldanmayan onurlu insanlar...

SEN!

Senin sesin ve hayatın pahasına vazgeçmediğin davan; Özgürlük...

***

Sınırsızca, kardeşçe paylaşan, el veren, seven, sevilen adam.

Tapulanmamış bir ağacın gölgesinin, güvenli serinliğini duyumsayan.

Ve sen...

Özgürlüğün sesi, varoluşunu anlayan, anlamlandıran,

Ele düşmeyen, haine yenilmeyen, yiğitliği yüreğinde yaşayan, bağıran, haykıran, ses veren ve sesi duyulmayınca onuruyla giden, yürekli insan.

Aldatanlara kızgın, aldananlara kırgın, sevdiklerine küskün giden...

Acımasız olma diye haykıran, sonunda acımasızlığın en kahpe haliyle yorgun düşen demokrat.

Yüreğimizin hala direnen kısmı, insanlık davasının paslanmayan yanı.

Türküleri ile can veren, sesi ile tüm isyanımızı harekete geçiren, vazgeçirmeyen...

Adam gibi adam

Sen...

Ahmet Kaya

Karanlık yollardan geçtik
Zehir gibi sular içtik
Bir yanımızda ölüm
Bir yanımızda yar sevdik
Bir değil bin bir kere
Sırat köprüsünden geçtik
Cehennem denen illetin
Ta göğsünü deldik geçtik

Sen her cehennemden çıkmayı bildin. Hain damgası yedin, tıpkı ülkede sesiyle, diliyle, sanatıyla, şiirleriyle bıkmadan usanmadan haksız yere damgalananlar gibi. Senin hainliğin insanlığa hizmetti. Hainliğin özgürlüktü. Hainliğin kardeşlikti. Hainliğin aldatanlara isyanındı.

Oysa sen, zulme hain, kana hain, kan emicilere hain, döneklere hain...

Belki yoksun artık ama yüreğindeki sızı dinmez, bilirim. Ölüler başka bedenlerde can bulup, içten içe kanarlar bilirim. Sen benim kanayan yanım, sen içten içe sızlayan yaramsın. Bende varsın, bende kanıyorsun.

Aşkım insana, sevdam canlıya...

Sen gittin ya... Ben kaldım sanma. Hep ilerledim ama bir türlü anlatamadım ardakalanlara, aldananlara...

Sana saygıyla...