- Kategori
- Kültür - Sanat
Sana sustum...
Bir türkünün İçinden geçiyorum yine
"Gönül hep seni arıyor” diyor 'Neşet Ertaş'
satır satır hasret oluyor kelimeler,
satır satır yürek yanması…
Yazasım var, yokluğunu unutur gibi..
İlk saçlarından sevmiştim seni,
Kaşına,gözüne,dudaklarına,
Derken siyahına vurulmuştum hani,
Yazasım var onlara dokunur gibi..
Ah benim sevdasına yandığım
Yüreğimin kanayan çaresizliği...
Saçlarını yüzüme sürmeden,
Nasıl anlarım baharı…
Birazdan sen kokan bir mısra düşer güne,
Yürekte eylül coşkusu
Aklımda yeni başlayan gün umudu,
Yorgun düşmüş düşünceler,
Bu kadar umut beslediğimden
Kendime küstüm
Sana sustum ebediyen…
Ve ben bir kez daha
Utandım şairliğimden
Söküp attım seni
Yazdığım şiirlerden…
Sonra dedim ki;
"haydi kendi hikayeni yaz"
tükenmiş bir kalemle
Zemherinin bu soğuk yüzüne üfür
Buruşmuş saman kağıdına silik çizgiler çek
İnceden, inceye…
Alfabede olmayan harflerle,
Hayatın boşluklarını doldur.
Yalnızlığını karala.
Bir insanı tanımanın zamanla bir ilgisi yok
Yaşamakla ilgisi var…
Belki de seninle sadece zaman geçirdik biz,
Yaşamadık ki hiç…
Gülümsemenin sebepsiz,
Mutluluğun menfaatsiz olduğu yürekler,
Umudumu mıhladım eşiğine,
Fakat;
Giremedim hayallerimin girdiği hiçbir yere…