Sanat sanat için mi, toplum için mi ?.Bence sanat insan için...

Dün akşam küçük kızım Burcu Göker'in skypte benimle paylaştığı günlük anısını anlatacağım bugünkü yazımda.

Akşamları Burcu ile skypyen konuşuyoruz. Benim akşam saatim onun sabahına rastlıyor ve çoğu kere evde oluyor, Ya kahvaltı ediyor veya kahve içiyor. Ben de bir gözüm televizyonda onunla konuşuyorum. Tabii konuşmamızda bizim küçük bıcır da oluyor. Genellikle Burcu bıcırın oyun alanı içinde oturuyor ve ekran bizim yaramaza dönük duruyor. Annesi ile konuşurken o da yuvarlanıyor, emeklemeye çalışıyor ve kendince sesler çıkartarak bizim sohbetimize eşilk ediyor.

Dün gece bu güzel sohbetin olabileceğinden umutlu değildim. Bir gece önce Burcu ertesi gün sabah bir hastanede konser vereceğini, öğlen bir lisede masterclass yapıp öğrencilere müziği ve kemanı tanıtacağını, akşam da Pensacola Senfoninin cumartesi konseri için provası olduğu söylediğinde konuşmamızın imkansız olduğunu anlamıştım. Bu arada bıcır hasta, Gene de Burcucuk hasta çocuğunu bakıcıya bırakıp işini ihmal etmemeye çalışıyor.

Dün gece ben Burcu'yu göremeyeceğimi düşünürken birden telefonum çaldı. Messengerden Burcu idi arayan. Açtım. Burcu arabadaydı. Bir fast food istasyonunda durmuş yemek alıyordu. Amerika'da arabanın içinden alışveriş yapabiliyorsunuz. Bu alışveriş molasında bana sabah hastane konserini bitirdiğini, şimdi okul masterclassına gittiğni anlattı kızım. Bıcırın da biraz daha iyi olduğunu, ilacını verdiğini, bakıcıya dakika dakika yapacaklarını yazdığını anlatarak beni rahatlattı. Daha sonra da o günkü hastane konserinde olan ilginç bir olayı söyledi.

Bu hastane konserleri Pensacola Senfoni Orkestrasının bir etkinliği, Keza okul konser ve masterclassları da. Orkestra belli başlı elamanlarını her hafta civar hastanelere ve okullara göndererek müzikle insanlara ulaşmayı başarıyor. Genelde bu konserlerde en fazla Burcu görevlendiriliyor. Tabii ücretini de fazlası ile alıyor. Ama ben Burcu'nun bu işi parasından ziyade hastalara, hasta yakınlarına ve çocuklara müzikle destek olmak amacıyla yaptığına inanıyorum.

Dün de hastanede konser sırasında bir hasta yakını yaklaşmış yanına. Koma halinde yatan 94 yaşında bir kadın hasta olduğunu ve ona bakan gene aynı yaşlardaki eşinin moralinin çok bozuk olduğunu ve o kişiyi mutlandıracak bir parça çalmasını rica etmiş. O yaşlı adam en fazla Frank Sinatra'yı ve onun Allways adlı eserini seviyormuş. Burcu klasik bir kemancı ama çok yaşlı bir insanın bu isteğini kıramaz. Notasını bilmediği bu eseri You tubedan dinleyip bir kaç dakika sonra çalmaya başlamış. Frank Sinatra'nın bu eşsiz parçasının hastane holunu dolduran tınılarını duyan yaşlı adam ağlamaya başlamış. Sadece yaşlı adam değil onunla birlikte bütün hasta yakınları ve hastalar da ağlıyorlarmış.

Burcu ağlamamak için kendimi zor tuttum bu sahne karşısında dedi bir yandan tavuklu sandöviçini yerken.

Bunlar anlatırken o kadar mutluydu ki Burcu, İşte dedim sanat aşkı, insan sevgisi bu olsa gerek.

Sonra düşündüm sanat sanat için miydi, sanat toplum için miydi?

Bence sanat insan için.