Sanata sarılmalıyız

İnsanlar yaşamlarını anlamlı kılabilmek için bazı kavramları rehber edinirler. Bu rehberlerin en sağlıklısı hangileridir? Kimilerine göre daha değişken olabilirse de bunları; inançlar, bilim ve sanat olarak özetlemek mümkündür.

Toplum içinde özel yeteneklerle doğmuş sıra dışı özelliklere sahip insanlara sanatçı diyoruz. Sanatçılar bu özellikleri ile bilimin de öncüleridirler. Çünkü Sanatçı sezgi gücü ile hayal eder. Örneğin: Berbere gittiğim vakit uzun bir zamanı tıraş olmakla harcamak zorunda kalıyorum. Bunu programlayıp birkaç dakikada bitirebilecek bir alet yapılmasını hayal edebilirim. Bilim adamı olanakları zorlayarak bu hayalimi gerçekleştirebilir. Hayal ve düşünce sınırsız olduğundan, bunu en geniş olarak sanatçılar değerlendirirler. Düşünce ve istek olmadan eylem olamayacağı için, hayal eden sanatçı bilime de önderlik etmiş olur.

Toplumun gelişmesi için sanat ve sanatçıdan yararlanma fikri yeni değildir. Atatürk batıdaki gelişmeleri takip ederek bu konuda önemli kurumların oluşmasını sağlamıştı. Sonradan adım adım bunlardan uzaklaşıldı. Sanat diye gerçek sanatın yerini alan showlar egemen oldu. Bu basitlikler çok sevildi. Farkında olmadan yozlaştık. Bundan kırk yıl önce bir düğün salonuna gittiğinizde en az dört çeşit klasik dans müziği çalınır ve bu danslara iştirak eden insanlar bulunurdu. Simdi ise bir tango... O da yarım yamalak. Arkasından eller havaya tepinmeye devam...

Dünya, sanat paylaşımı ile nitelikli hale getirilmiş bir avuç insanın beyin gücü ile idare edilirken, bu olguya kayıtsız kalmak doğru mu? Bugün şikâyetçi olduğumuz tüm sorunların nedenini sanatsız kalmamızda aramalıyız.

Bir eylem olarak neler yaparak sanattan yararlanabiliriz? Sanat yapıtlarını izleyerek sanatçıların yorumlarından esinlenebiliriz. Daha da önemlisi, bol bol kitap okuyarak dünyanın yetiştirdiği değerli beyinlerden yararlanabiliriz.

Gelişen dünyada varlık gösterebilmek için nitelikli bireyler olmayı sanatla sağlayabileceğimize inandığım için sanata sarılmayı öneriyorum.