Sanki içimde açan bu Sarmaşık Gülleri ....

Yalnız kalan ruhumun acısı çok derindir
Yıllar geçse de inan kalbimin esiridir
Alamaz bin sevgili kalbimdeki bu yeri
Sanki içimde açan bu sarmaşık gülleri

Zeki Müren in söylediği bu şarkı sözüyle yazıma giriş yapmak istedim. Resimi de çok beğendim açıkçası. Huzurlu ve dingin…

Ne zaman sarmaşık güllerine  baksam, uzaklara kanatlanmak geçer içimden. Her gül sanki bir merdiven basamağı gibidir uzaklar yolculuğunda. Bir bir o güllere basar ruhumun ayakları, gül yaprağından daha narin, kelebek kanadından daha zayıf olarak tırmanırım hayallerimin merdiveninden. Evet her gül, hayatımdaki gelen ve geçen insanların bir gölgesi gibi gelir bana. Bir gül annemin ismini tebessüm ettirir, bir başka gül babamın ismini. Bir gül kardeşimin ismini akis akis yayar çevreye. Bir başkası, gönlümün kuytusundan yansıyan gökkuşağı gibi tebessüm eder dalların arasından. Dikenleri ise beni üzenleri hatırlatır. Onlar hala aklıma geldikçe o güzel güllerin arasından nasıl da becerir yüreğimi kanatmayı...
Sarmaşık güllerine bakınca, birde uzun yolculukları  hayal ederim. Basamak basamak çıkılan ve çok uzaklara yapılan yolculukları... Bir çubuğa veya bir ağaca  ya da bir duvar  sarılmış olan  bu güller, içimizdeki duyguları ne güzel yansıtır. Onların büyüyerek gelişme ve  kanatlanma arzusunu nasıl da dışa vurur.
Sarmaşık gülleri, karışık ömür yolcuğunu ve onun çıkmaz hallerini ve bazen çözülmez zannedilen bilmeceye benzer zorluklarını hatırlatır bizlere. Onda açan güller ise, "Her zorluktan sonra bir kolaylık vardır." Ayetini hatırlatırcasına, bizlere yer yer tebessüm ederek gideceğimiz yolları söyler, kolaylıkları sunar, acıların sonunun ferahlama noktaları olduğunu hatırlatır.
 Yıldızları, samanyollarını düşünürüm ben bu gülleri görünce... Öbek öbek yeşil yapraklar arasında, tazecik dallar içinde tebessüm eden yıldızlar gibi gül tomurcuklarını seyrederken..
Sarmaşık gülleri, içimizdeki duyguları da dışa vurdurur bir anda. Karmakarışık duygularımızın, çözülmez zannedilen belirsiz hislerimizin bir anda nedenini  buluruz ve ruh fidanımız tomurcuk vermeye başlar. Sonra tebessüm ederler gün gibi, güneş gibi çevreye...
Sarmaşık gülleri, bana bir de babaannemi hatırlatır. Evlatları için gecesini gündüzüne katan fedakar babaannemi. Saçlarına a karların yağdığı bu kadın, tıpkı bu çiçeğin dalları gibi, birbiri içine girmiş yaprakları ve budakları gibi,  köklü ama doğru bir hayat yaşamıştır. Bazen fırtınaya ve tayfunlara maruz kalsa da aynı sarmaşık güller gibi merhametle açılmaktan ve tebessüm etmekten uzak kalmamıştır. Hep cömert olmuştur, hep iyilik meleği gibi çevresine sevgiyi ve hoşgörüyü yaymıştır.
Bir de Peygamberler Peygamberi'ni hatırlatır sarmaşık gülleri bana.
Mekke dönemini, Medine dönemini, Taif i hatırlatır. Izdırabı yudum yudum içmiş bu mana yolcusunun, o karanlık dönemde insanlara  dikenli tarlalar arasından güllerini nasıl bir güzel gönülle ikram ettiğini hatırlatır. Izdırab ve acı yüklü bir hayatın tomurcuklarını, Allah ın emir ve yasaklarını anlattığı gülleri anımsatan iman tohumlarını gönüllere ekişini, dal dal budak budak cenneti övmesini çağrıştırır.
Sarmaşık gülleri, Allah a ulaşmayı da hatırlatır insana. İnsanlığın ve Allah dostlarının, öbek öbek yollara düşüşünü ve göklere doğru ilerleyişini sembolize eder gibi.
Sevgi ve dostluk çiçekleridir sarmaşık gülleri. Dört mevsimde de açar. Onların çiçekleri asla dallardan eksilmez. Yeşil yapraklar üstünde, ışıl ışıl yıldızlar gibi ve  kırmızı, pembe, beyaz  tebessümleri asla yok olmaz.
Ben asıl, tevazu yüklü gönüllere benzettiğim için severim sarmaşık güllerini. Güllerini  verdiği halde, boynu dik ve havalı olması gerektiğinde bile eğilmesini bilen, hoşgörülü, mütevazi ve sevgi insanlarına benzetirim onları.

Hayatınızın sarmaşık gülleri güzelliğinde geçmesi temennisiyle…