- Kategori
- Şiir
Sanki
Döndü mor dağlara efkârı geldi
Soğanlı esriği sükundu sanki
Kabaran hisleri çağlayan seldi
Yemyeşil ovayı utkundu sanki
Yanağına düşen yaşları sildi
Her geçen salise daha sefildi
Eğildi büküldü sonra dikildi
Ruhunda volkanlar suskundu sanki
Bu yere dönmeye yemini vardı
Orada erecek hayalin ardı
Gümüş tabakadan cigara sardı
Elem yüreğine dokundu sanki
Kalbinde yelpaze fırtına sustu
Senfonik hırıltı ona kabustu
Aniden başına yıldırım düştü
Telaşla silkindi yutkundu sanki
Hayalle gerçeğin ayrımı zordu
Zamana uymayan kafayı yordu
Küskündü aslında yüreği kordu
Andelipten beter tutkundu sanki
Beşiroğlu ... (SANKİ)
UTKUNMAK- içselleşmek-
ANDELİP- Bülbül