- Kategori
- Şiir
Sanma gülen yüzümü bahtiyar attığım her kahkahada bir hıçkırık sesi var
İÇ DÜNYAMDA ESEN FIRTINA
Sevip sevilmekle başlayan hayatta,
Anlamsızlıklarla devam eden mücadeleyle,
Nelerin kadir olabileceğine,
Manalar konduramazken,
Alışkanlıkların peşinde koştuk durduk.
Kalbimiz delice çırpınırken,
İnlerken yüreğimiz kimseler duymadı sesini.
Gülüp geçmişizdir çoğu zaman,
Üzülecek halimize.
Limanda bekleyen hayat gemisine,
En kötülerle ve kötülükleriyle,
Neme lazımcılığımızı da yükleyerek binmişizdir.
Yaşamın güzellikleri ile hoşnutluluğu,
Ürperten, titrek ses tonuyla,
Zayıf ve cılız, bitkin bir halde,
Üşümüşçesine bitap bedenden,
Magma sıcaklığında erimiş,
Üstünde sevgi olan lavlarla akıyordu hayattından.
Bahtı karaydı neylesin, fani dünyada.
Ağlamaktan gözleri, kan çanağına dönse de ,
Haykıramadan akıyordu,
Taa yüreğinin derinliklerine gözyaşları.
İnlemekten bitap düşmüştü
Yaralı yüreği,
Âcizane bedeni,
Rehavet içerisindeydi, ruhani hali.
Alıp götürmek istercesine kendini,
Tatlı gülüşlerin,
Tebessümlerin,
Ilık bir nefesin varlığı ile
Göğsünde delice aşka aç yüreği,
Ilıkça damarlarından akan kan ile,
Mırıldanıyordu kendince nağmelerini.
Her kalkışında, düşmekten,
Evirilip, çevrilmekten,
Rüzgârın yönüne göre savrulmaktan usanmıştı.
Kahkahalarında dahi,
Ağlamaklıydı hali,
Hayatta bir beklentisi kalmamıştı sanki,
Kahkahaları, yaşamını, yansımaktaydı hâlbuki
Anlatamıyordu kimselere meramını, beklentisini,
Hapis etmişti, iç dünyasın da kendini,
Akıp giderken hayatından, acımasız yaşamı,
Durduramıyordu hüsrana dönüşen sevincini,
Ağlamaktan başka bir şey gelmiyordu elinden.
Bahtıyla, kara yazgısı ile yaşadığı hayatta,
İnim inim inlese de kan ağlayan yüreği
Rodos’a kapılan gemide bir o yana bir bu yana.
Haykırsam da duyulmuyor ki! Sesim,
Işık almamış ki yüreğim,
Çizilmiş hep üstüm ve başım,
Kahpe felekte vurmuş silleyi derinden,
Islanmışım, sırılsıklam olmuşum,
Rahmetine sığınmışım yaradanın,
Işığını görmek umuduyla her gece
Kapanıyorum secdeye.
Sanadır yalvarışım, yakarışım,
Eziyet gördüm hep kulundan,
Sevilmedim, sevdiremedim kendimi
İlk değilim, son da olmayacam fani Dünyada
Vahim olsa da hayatım,
Azmedeceğim yaşamaya ve hayata,
Rahmete kavuşana kadar. İnadına fani Dünyanın.
22.08.2013.SHG