- Kategori
- Gündelik Yaşam
Şanslı mı bu çocuklar?
Yalnızlaşıyoruz
Hepsi değil tabi ama şimdiki çocukların ayrı dünyaları var.
Hayatları odalarında geçiyor.
Yemek yerken kendi odasında yalnız başına...
Televizyon izlerken yine kendi odasında ve yine yalnız başına.
Telefon hepten kendi odasında hem de uzun süre ve yalnız...
Yani çocuklar artık kendi odalarında ve hep yalnız.
Anne ve babalarından ayrı kendi odalarında kendileriyle baş başa.
Şanslı mı bu çocuklar?
Kocaman evlerde herkes kendi dünyasında.
Evler büyüdü alanlar arttı.
Bizler öyle miydik?
Akşamları ailece yemekler yenir,
Ders çalışılacaksa kardeşler aynı masada ders yapar,
Dersimiz yoksa anne babalarımızla beraber oturur, onlar ne uygun görürlerse onu yapardık.
Özel telefonumuz, bilgisayarımız ve televizyonumuz olmadı.
Mekânlar büyüdü paylaşımlar azaldı,
Muhabbetler azaldı.
Ailece yapılan hısım akraba ziyaretleri azaldı hatta kalmadı.
Artık kimse kimseye ''Bir mazeretiniz yoksa annemler size gelecek'' diye haber ver falanca teyzenlere yavrum demiyor.
Çocuklar yalnız!
Anne, baba, anneanneler, babaanneler, dedeler de yalnız
Gitgide yalnızlaşıyoruz.