Sara

Engellilerle ilgili kitap dergi okumalarının yanında bazen film radyo tiyatrosu da dinliyorum. Sara adıyla bir radyo tiyatrosu dinledim. Bazı hatıralarımı da canlandırdı.

Sara görmeyen bir kız küçük bir çocukla arkadaşlık ediyor onunla sinemaya gidiyor ve gözlerinden görmediği anlaşılmadığı için güzelliğinden dolayı sokak serserileri güzelim onun değil bizim elimizden tut diyor. Kahramanımız çocuğun dayısı balkondaki sarayı görür ve âşık olur. Küçük çocuk sarayı evlerine getirir. Ve dayısı görmediğini anlayınca hayal kırıklığına uğrar. Sonrada gözlerinin açılmasına imkân var mı der. Evet, gözleri açılırsa  kendisine layık görülür.

Biz ne diyoruz ya bizi olduğumuz gibi kabul et yâda bekleme yapma. Bu hikâyeyi bir yerlerden tanıdınız mı ben tanıdım. Ne denir yanımızdakilere hiç mi görmüyor. Biz Karabağlar cumhuriyet lisesinde gören arkadaşlarımızla okuduk. Oradaki kızlarla sohbetlerimiz oluyordu. Platonik aşklarımızda oldu. Söylemedik. Çünkü kızlar görmeyenleri cinselliği olmayan erkek kardeşleri olarak görür. Bu genel kanıdır. tabiî ki böyle düşünmeyen arkadaşlarımızda var.

Bir gün bizim erkek pansiyonunun önüne üç dört tane kız gelir. Hepsi birbirinden güzel. Bütün delikanlılar giyinir kuşanır taranır ve kimi dışarı kimi camlara çıkar. Gelen kızlarsa görmeyendir ve diğer kör arkadaşlarını görmeye gelmiştir ciddi bir hayal kırıklığı hep biz hayal kırıklığına uğrayacak değiliz ya.

Sara adlı bu tiyatro bana hatıralarımı canlandırdı. Daha önceki yazılarımda da belirttiğim gibi daha önce evlendim ve boşandım. Eğer tekrar evlenmeye karar verirsem bu görmeyen biri olacak büyük olasılıkla. Kriter nedir. Bizi olduğu gibi kabul edecek ve sevecek. Bir hocam bana öyle demişti. İlk eşin görmüyordu. Bundan sonra gören biri olsun sana baksın. Ben bakılacak biri değilim sevilecek biri de olmak isterim olmazsa da dünyanın sonu değil ya çok şükür hayatımdan bir şikâyetim yok. İlişki biçimi arkadaşlık kardeşlik dostluk ne olursa olsun. Beni olduğum gibi kabul etmeyenlerle işim olamaz.

Salih Arıkan,Tel: 0506 514 96 93