Saracaoğlunda Kayseri ruhu/I don't believe

Fenerbahçe umutlu olduğu kadar istekli değil malesef.İlk yarı ardarda gelen 3 golden sonra toparlanması ve maçı çevirmesi çok zordu.Arsenal orta sahası ve forveti çok rahat adam geçiyor.Arsenal kendi evinde bile oynamadığı kadar rahat pozisyon buldu ve atmasını bildi.Volkan yenilen 5 goldede birşey yapamadı.Maçın ilk çeyreğinde Fenerbahçe pozisyon da bulmasına rağmen rakibi kadar son vuruş becerisi ve şansı olmadığından işini çok zora soktu.

Durum 0-0 iken Uğur Boral’ın sağ ayağına gelen topu kaleci Almunia’ya nişanlaması maçın dönüm noktası oldu.

İlk yarının bitimine doğru Guiza’nın yakaladığı iki gollük pozisyonu da harcaması şanssızlıktan öte Adebayor-Guiza farkınıda ortaya koydu.

Fenerbahçe’nin iki kanat oyuncusu Uğur Boral ve Gökhan Gönül çok dağınık bir görüntü veriyorlar.Lugano-Edu-R.Carlos ise arkalarına atılan her topu kaçırıyorlar.Arsenal bu kadar rahat topu kendi idmanlarında yada çift kale maçında bile yapamazdı herhalde.

İlk yarıyı 3-1 mağlup bitiren Fenerbahçe Sevilla ruhunu aramak için soyunma odasına gitti ancak ikinci yarının başında “zorla”yediğimiz golden anladık ki soyunma odasından Kayseri yada Milan ruhu çıkmıştı.

Eğer Silvestre kendi kalesine gol atmasa Fenerbahçe gol atabilir miydi?Oyuna Ali Bilgin’i alarak hücum gücünü artırmak isteyen Aragones aslında çaresizliğinide sahaya sürmüş oldu.Çünkü yanında Gürhan,Burak,Josico,İlhan’dan başka silahı yok.Kadroya alınmayan Deniz ve Tümer’i neden defterden sildiğini Aragones’in açıklaması gerekir.

Fenerbahçeli taraftarlar, maraton alt tribünde İngilizce olarak "Believe" (İnanın) yazısıyla futbolculara mesaj verdi.Ama ne tribüne bu yazıyı yazanlar,ne televizyon başındaki bizler,nede Aragones ve oyuncuları inanmamıştı.Yani herkesin içindeki pankart“I don’t believe”(inanmıyorum) idi.

Gecenin tek gerçeği bence buydu.