- Kategori
- Gündelik Yaşam
Sarhoşlar gündüzcü!
Otoyolda formenlik yaparken başta hep gündüz çalışırdım. En büyük ekibi olan bendim. On yedi kişi vardı ekibimde. Diğer formenlerde en fazla on iki kişiydi.
İşe alınacak elemanları da bana gönderirdi İtalyan. Ben test ederdim onları. Usta, usta yardımcısı, işçi notunu ben verirdim.
Bir tane usta yok!
Bakardım durumuna, evliyse ve kiradaysa usta yazardım. Saat ücreti daha yüksek olurdu. Geç gelseler de işe alırdım elemanları. Diğer formenler geri gönderirlerdi.
Ufuk adında bir formeni işe aldılar. Adam alkolikti. Karşımdaki odada kalıyordu! Sabah altı buçukta rakı kokusu yayılırdı hole! Günde iki şişe büyük rakı içerdi. Bir ara geceye verdiler Ufuk’u.
Fiorini bir gün yanıma geldi!
“Amet, Ufuk problem! İskeleden düşecek bir gün! Sen gececi ol!”
Bayıldım!
Gece sabaha kadar arabada yatıyordum. Sabah altıda bakıyorum ne yapmışlar diye, yazıyorum raporu veriyorum puantöre. Gündüz de geziyorum!
Kâğıdın arkasına da fıkra yazıyorum, onu unuttum!
Fiorini merak edermiş, ne yazmışım diye! Adnan anlatırdı bana!
Ufuk bir gün kızdı! Kampın etrafına tel örgü çekiliyordu!
“Bu ne ya, tavuk muyuz ki etrafımıza tel örgü çekiyorlar. Ben çalışmayacağım burada!”
İkna edemedik. Gitti ofise, verdi çıkışını, ayrıldı.
Gece işim yattı ondan sonra!
Her gün gündüze talim!
Burada gececiyim ya bunlar aklıma geldi!
Gece blogerliği iyi!
Ne karışan var ne de karıştıran!
Bir demlik çayla sabahı ediyorum!
Sarhoşlar gündüzde!