Sarı Lacivert Prangalar

Eskiden ağır cezalı mahkumların ayaklarına, kaçamasınlar diye kalın zincirden prangalar bağlanırmış. Yıllar önce seyrettiğim “Kelebek” filmini hiç unutmam. Yarı haksız hapse konulan, ayaklarındaki prangalardan ve engellerden ısrarla kurtulmaya çalışan bir adamın hikayesiydi. Kaçtığında artık yaşlı ama vazgeçmemiş bir adamdı. Seyredemeyenlere öneririm.

Sistem çoktan değişti, prangalar mahkumların terbiyesinde kullanılmıyor hatta kelimesi  zihinlerdeki soyut engeller için kullanılıyor artık, malumunuz ya modern zamanlardayız. Ben yine de en son hangi suçu işleyen hangi mahkuma kaç yıl boyunca takılmıştı acaba hep merak ederim.

1996 yılında Oğuz ve Aykut takımdan tasfiye edildiğinde diğer Fenerlilerin aksine bir devrin kapandığı için sevinmiştim. Bana göre takıma yapılacak en büyük iyilik buydu.Takım hasbelkader o yıl şampiyon olmuşsa da kronik Avrupa başarısızlığına çözüm için yeni bir kurgu, yeni bir düzen ve daha da önemlisi yeni bir anlayış gerekliydi.

Bir zamanların tasviyesi Aykut Kocaman şu sıraların teknik direktörü, unutmadan söyleyeyim o zamanların orta sahası Oğuz ve Rıdvan (sanırım t.v. lerde bitmiş maçın ardından konuşmak daha kolay) bu görevden çoktan kovuldular.

Oğuz ve Aykut’lu (hatta Rıdvan’lı) zamanların Avrupa tarihi koca bir sıfırdan oluşuyordu ama   gitmeleri yine de pek çok tartışmaya konu olmuştu. Nedenler araştırılmadı veya araştıralamadı ne de olsa her yaşanmış başarısızlık dünün konusuydu ve Fenerbahçe dünleri pek düşünmezdi. Oğuz, Aykut ve zaten bazen oynayan Rıdvan geçmiş dönemlerin prangalarıydı. (Yoksa hala mı demeliydim?)

O yıllardan günümüze değin (2007-08 sezonundaki Şampiyonlar ligi çeyrek finali hariç) ısrarla herhangi bir başarı kazanılamamasına rağmen sanki çok başarılı olmuş bir takımın parçasıymış gibi 2004 yılından beri özellikle yerel ligimizin ve Fenerbahçe’nin şimdilerin pek hareketsiz durdurulamaz! oyuncusu Alex zamanımızın gittikçe büyüyen tartışma konusu. Bu kadar büyüklüklerin takımı Fenerbahçe yeni prangalar edinmeden eskilerini bırakamaz zaten. Zamanımızın prangasıdır Alex Fenerbahçe’ye.

“Kişiler değil takım önemli” diye söylendiğini sık sık duyarız çok önemli konuşmacıların! ağzından da konu Fenerbahçe olunca nedendir bilinemez  hep kişiler öne çıkar. Konu daima Ahmet olur, Mehmet olur, Aziz olur, Daum olur bazen oynayan oyuncu olur Selçuk gibi bazen de oynamayan oyuncu olur Alex gibi ama konu fener olunca bilesiniz ki hep isimler konuşulur.

Öyle ya da böyle prangalarından bir türlü kurtulamaz Fenerbahçe. Bazen bulunduğu yeri yadırgarcasına 2 adım atar ileriye doğru ama siz Fenerliyseniz zaten bilirsiniz 3 adım geri geleceğini.

Ustanın dediği gibi enseyi karartmayın siz hatta fenerliyseniz bile. Bundan 20 yıl sonra dönmeye devam eden evrensellik çarkları belki en son ama elbette bir gün uğrayacaktır Saraçoğlu stadına da.