Şark Dişçisi - İbşt

1865 yılının osmanlısında Ermeni bir tiyatro kumpanyasının Aşk ve Aldatma üzerine kurulu bir müzikali sahnelemesi olarak basitçe geçiştirilebilir ŞARK DİŞÇİSİ oyunu... Ama işin içine Engin Alkan faktörü girince değişiyor o basit, o sade tekst... Sanırım Engin Alkan Tiyatrosu diye bir terim yerleşebilir literatüre...

Küçük bir dekor karşılıyor sizi ilk sahnede. 'Küçücük dekor nasıl doldurur ki? bu kocaman sahneyi' derken bir kullanış ki sormayın gitsin. Dönüyor, açılıyor, değişiyor. Muhteşem ışık oyunlarıyla bambaşkalaşıyor. Kostümler ve makyaj sanki bir 'Tim Burton Filmindeymişsiniz' hissiyatını veriyor oyun boyunca...

Bu oyunu parlatanlara muhteşem rejiye eşlik edenlere gelince....
Çağlar Çorumlu 'Tarla kuşuydu juliet' oyunundaki performansına eklemiş bir vaziyette esas adamı ve yine belkemiği müzikalin. Bu nasıl canlılıktır, inanılmaz. 'Bana bak arkadaşşş, Bana bak arkadaş!!!, 'Öptüm Seni caanımm' , 'Ailecek görüşelim!' ve tabii ki günler sonrasında bile ağzınızdan düşmeyecek olan 'Ha ha hayyy Aksaray' replikleri aklımda kalanların birkaçı sadece...

Sevil Akı; Dişçinin karısı 'marta' rolünde kılçıksız bir ermeni ağzıyla benim diyen oyuncuya taş çıkartıyor. Kızdiğında çıktığı tiz bile sevimli geliyor kulağınıza...

Sevinç Erbulak ilk perdede pek gözükmesede; ikinci perdede sazı eline alıyor. Oyun sonuna kadar da bırakmıyor. Salih Bademcinin(levon) kuğu gibi süzülerek sahneye girişleri var ki sormayın gitsin. Hele her oyuncunun ayrı ayrı albüm yapabilecek güzellikteki sesleri ve onlara eşlik eden oyunun içine bu kadar güzel girebilmiş muhteşem orkestra da eklenince tadından yenmiyor 3,5 saatin...

Ve sürpriz final... Tuğrul Arsever'in(giragos) oyun boyunca yaptıkları yetmezmiş gibi bir de selam sahnesinden sonra bir 'Figüran' solosu var ki izlemeyen bin pişman...

Evet oyun bayağı uzun. Ama nasıl geçtiğini anlamıyorsunuz bile zamanın. Acıkabilirsiniz belki ama kaliteli müzikal açlığınızı giderebileceğiniz bir oyun Şark Dişçisi...
Şehir Tiyatrolarında bu sezon gidip görülebilir efendim...