Şarköy'de inziva

Bir arkadaşım aradı demin.
istanbul'un kargaşasından,
Derdinden dağdağasından,
Şarköydeki yazlığına kaçmış
Kış kıyamet demeden,
Yağmur, çamur demeden,
Atmış kendisi denizin kıyısına.
Yakmış odun sobasını,
Geçmiş alevlerin karşısına.
Dışarıda dalgaların uğultusu,
Çatıda tıngırdayan bir yağmur,
Bırakmış kendini huzurlu uykulara
Şarköy feneri döne döne ışırken,
Boş vermiş belirsiz yarınlara.