Saros Körfezi sahil yolu projesi

Saros Körfezi sahil yolu düşünceleriyle ilgili; Çevre etkileşimi göz önüne alınarak bir güzergâh belirlenecekse eğer, bu güzergâhta yer alan arazi parçaları imara açılmamalıdır. 
“Arazi rantı” iddialarına ancak bu şekilde yanıt verilebilir.

*

Endişemiz, havzaların olumsuz etkilenecek olmasıdır. 
Orman alanlarını olumsuz etkileyecek ölçüde yer belirlenecek olmasıdır. 
Yoksa bağnaz bir şekilde doğa korumacılığı yaparak karşı durmak değildir niyetimiz! 
Saros Körfezi'nin kuzeyinde Adilhan-Sazlıdere-Gökçetepe-İbrice hattından geçen sahil çizgisinde bir orman yolu açıldı, biliyorsunuz. 
Bu güzergâh üzerinde (otomobille hızlı ulaşıma olanak vermese de) zaten gidip gelinebiliyor.
Bu yol planlara işlenmeli, güzergâhın üzerindeki etkileşimler dikkate alınmalıdır. 
Buradaki kamulaştırma alanlarının getireceği maliyetin çok yüksek olmayacağını da söyleyebiliriz.

* * *

Diğer taraftan doğal hayatı koruma adına, Saros Körfezi sahil yolu projesiyle ilgili sürecin kapalı kapılar ardında gerçekleşmesi rahatsızlık vericidir.

Yerlisu ve Korudağ ormanlarının parçalanması gelecekte Keşan ve çevresi için hayati önemdedir. 
"Gelecek de bir gün gelecek..." 
İklim değişikliğiyle mücadelede ve uyum sağlama sürecinde kentsel ormanlar, su temini, karbon tutma ve “mikroklima” özellikleriyle önemliyken, bugün Saros Körfezi ve onun bağlantılı yolları üzerinde yapılan konut projeleri ve arazilerin el değiştirmesi sürecine kayıtsız kalmak, yine kamu yararına pek uygun olmasa gerektir!...

*

Sivil toplum kuruluşları, meslek odaları, şehir plancıları ve mimarlarla beraber doğa korumacıları ve Keşan'da yaşayanların; Saros Körfezi sahil yoluna ilişkin endişelerini ve seslerini yeterince duyurabildiklerini sanmıyorum!
Kamuya ait bir yatırım, kamu iradesi ve uzmanlıklar hiçe sayılarak yapılabilir mi?
Güzergâh üzerindeki arazilerin el değiştirmesi, örtülü biçimde gerçekleştirilen el değiştirme şekliyle beraber şimdilik fısıltı halinde de olsa endişeleri artırmaktadır.

* * *

Zülfü Livaneli’nin de dediği gibi “Nefes alıp vermek, doğayı seyretmek, dalgaların sesini duyabilmek, bir çiçeği koklayabilmek ‘başlıbaşına’ bir mutluluktur aslında” ama hem bize, hem başkalarına dünyayı cennete çevirmek için “Bir parça alçakgönüllülük, gündelik hırslardan birazcık arınma” gerekiyor.

*

Nedense, başımıza gelen felaketlerin pek çoğu, olayın vahametini ilk anda kavrayamadığımız işlerden gelmiyor mu sizce de!