Satranç ve çocuk

Satranç ülkemizde son yıllarda parlayan bir spor dalı. Ona olan ilgi her geçen gün hızla artmakta. Ancak diğer spor dalları ile karşılaştırıldığında yine de satranca olan ilginin yeterli düzeyde olmadığını düşünüyorum. Satranç Federasyonu'nun kurulması, Milli Eğitim Bakanlığı ile yapılan işbirliği derken satranç giderek popüler bir spor dalı haline gelmeye başladı. Satrancın çocuğun üzerindeki etkilerini düşünürsek ve faydaları ile kıyaslarsak bu popülerlik yeterli değildir. Çalışmalar ve etkinlikler artarak devam etmeli ve satranç sporuna çocuklarımızın ilgisini çekmeyi başarmalıyız. Satranç çocuğun psiko- motor gelişiminden zihinsel gelişimine, sosyal yaşantısından derslerdeki başarısına, kendine olan güveninden tecrübe edinmeye kadar birçok alanda kendini geliştirmesine katkı sağlar. Çocuk satranç sayesinde yenmenin mutluluğunu yaşar, yenilgiyi kabullenmeyi öğrenir. 

Satranç aslında hayatın ta kendisidir. Doğrular, yanlışlar, kazanmak, kaybetmek, kendine güvenmek, dikkkatli olmak, plan yapmak, alternatif çözümler geliştirmek, problemlerle mücadele etmek gibi birçok kavramı içinde barındıran bir spordur satranç. Hayatta öyle değil midir? Bütün bunlar günlük yaşantımızda karşılaştığımız durumlardır. Satranç çocuğu olgunlaştırır. Tecrübe sahibi yapar. Problemlerle mücadele edebilmeyi, soğukkanlı olmayı öğretir. Kısacası hayata hazırlar. 

Hatanın insana mahsus olduğunu, hiç kimsenin hatasız olamayacağını, en iyi olanın en az hata yapan olduğu gerçeğini kavrar. Hatalarını en aza indirgemeye çalışır. Ayrıca yapı olarak çok heyecanlı, sıcakkanlı bir yapımız var. Sakin olamıyoruz, heyecan yapıyoruz, acil durumlarda sağlıklı kararlar veremiyoruz millet olarak. Bunun sonunda da hatalar yapıyoruz. Satranç bize sakin olma yeteneğini de kazandırır. Satrancı yaygınlaştırabilirsek ilerleyen yıllarda en zor anlarda bile sakin düşünen ve sağduyu ile hareket edebilen bir millet haline gelebiliriz belki. 

Okulumda satraç antenörlüğü yapıyorum ve ilçe bazında 2 yıldır satranç turnuvası düzenliyor, çocukların heyecanına ortak oluyorum. Satranç ile ilgili bir şiir yazdım ve yazımın sonunda bunu sizinle paylaşmak istiyorum.
Bu şiiri, satranç oynayan bir çocuğun yerine kendimi koydum ve onun duygu penceresinden bakmaya çalışarak, neler hissedebileceğini düşünerek yazdım. Umarım beğenirsiniz. 

Bir başka blogda görüşmek üzere sağlıcakla kalın. 

SATRANÇÇI ÇOCUK 

Düşünüyorum,  

Karar veriyorum,  

Hamlemi yapıyorum,  

Satranç oynuyorum. 

Yaptığım her hamlede,  

Kazanmayı, kaybetmeyi,  

İyiyi kötüyü,  

Doğruyu yanlışı,  

Başarıyı ve başarısızlığı,  

Kısacası hayatı öğreniyorum. 

Yeni dostluklar kuruyorum. 

Tecrübeler ediniyorum. 

Biliyorum ki ben aslında; 

Kaybederken de kazanıyorum. 

Kendimi geliştiriyorum 

Ben geliştikçe; 

Ülkem de gelişecek 

Bunu çok iyi biliyorum 

Bu yüzden satrancı çok seviyorum. 

Feyyaz YÖRÜK 

Satranç Antrenörü