Savaşa girmedik, çok iyi ettik

Irak savaşı sırasında bizde bir meclisten teskere geçirme olayı oldu. Gerçi çok yakın zaman ama balık hafızalı olduğumuz için hemen unutuyoruz. Bu teskere geçseydi Irak’ta Saddam Hüseyin ile savaşa girecektik. İktidarda bulunan AKP, çoğunluğa sahip olmasına rağmen elleri öpülesi milletvekilleri sayesinde teskere meclisten geçemedi. Bu sayede savaş girmemiş olduk. O zamanın Başbakanı, bugünün Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, geçen gün o teskereden söz etti. “Teskere geçseydi, şimdi masada olurduk” dedi. Yani Irak konusundaki görüşmelerde biz de olurduk demek istiyor. Bugün sürmekte olan Suriye savaşına gönderme yapıyor. Turgut Özal da ilk Irak savaşında aynı şeyleri söylüyordu. “Bir koyup üç alacağız” diyordu. Aslında bu işin kumar olduğunu itiraf ediyordu.

Peki bu sayede ne kazanacaktık? Hiçbir şey. Çünkü ABD var oldukça bize yalnızca ona ‘hizmet etmek’ düşer.

Irak’ta savaşa girseydik,

-Şimdi birçok Türk evladı babasız büyüyor olacaktı. Şu anda doğmuş ve yaşamakta olan birçok Türk evladı olmayacaktı.

-Zaten sınırlı olan kaynaklarımız tank top tüfek, cephane almaya gidecekti durumumuz iyice bozulacaktı.

-Güneydoğu illerinde kentlerin göbeğine barikatlar kuran PKK iyice azacak ve kontrolden çıkacaktı.

-ABD bölgeden gittikten sonra komşumuzla baş başa kalacaktık.

-Bugün yapmakta olduğumuz ticaret sona erecekti.

-Savaşa girmemekle Dünyada saygınlığımızın arttığının farkında değil misiniz? Devlet gücünden söz etmiyorum, insanların gözündeki saygınlığımızdan söz ediyorum.

-Savaşa girseydik insanlar birbirini öldürecek, bu dünyada zaten sınırlı olan ömürlerini daha da kısaltacaktı.

-Olan yine savaşa giden fakir insanlara olacaktı.

Savaşın ve savaş istemenin övünülecek bir yanı şanı şerefi yoktur. Savaşın bizzat kendisi ve savaş çığırtkanlığı bir insanlık suçudur. Biz artık emperyalist değiliz. Geçti Osmanlı devirleri. Savaşın ne kadar kötü bir şey olduğunu da biliyoruz. Savaş eğer ülkemizin güvenliği söz konusu değilse cinayettir. Emperyalist olanlar kendilerine fazladan çıkar sağlamak için gücüne güvenerek savaşıp, başkalarını ezebilirler. Ama artık bir o noktayı geçmiş bulunuyoruz.

Yurtta Barış, Dünyada Barış!

Şiarımız budur.

Anılması gereken üç olay var. Biri İsmet İnönü zamanında 2. Dünya Savaşına girmeyişimiz, biri Celal Bayar zamanında Kore'ye asker gönderişimiz, biri Bülent Ecevit zamanında Kıbrıs Savaşı.

Şiarımıza göre, birincisi doğruydu, ikincisi yanlıştı, üçüncüsü yine doğruydu. Dördüncüsü, bu şartlarda yanlış olacaktı, ve hala bir dördüncüsü yanlış olacak, kuşkunuz olmasın.