Savaşlarda insanların değeri

Başkan Bush ve Colin Powell bir barda oturuyorlarmış. İçeri bir adam girmiş, onları görünce yanlarına gitmiş:

“Sizi görmek büyük bir onur. Ne yapıyorsunuz burada?”

“Irak operasyonunu planlıyoruz” demiş Bush.

“Gerçekten mi? Peki ne olacak Irak’ta?”

“Bu kez on yedi milyon Iraklı ve büyük göğüslü bir sarışın öldüreceğiz” diye yanıtlamış Bush.

“Bir sarışın mı? Öldürmek mi? Neden büyük göğüslü bir sarışın öldüreceksiniz?” diye bağırmış adam şaşkınlıkla.

Bush, Powell’a dönmüş; “Gördün mü, ben sana söylemiştim on yedi milyon Iraklı kimsenin umurunda değil” demiş.

Sevgili okurlarım, insanlık tarihi boyunca malın, mülkün, namusun, ırzın, toprağın, ülkenin savunması dışında tüm savaşlar insanlık suçu sayılmıştır.

Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk’ün “zaruret olmadıkça savaş cinayettir” mealindeki veciz bir söylemi de vardır.

Günümüzde hayvanları kural dışı öldürenler cezalandırılırken, insan öldürenler katil sayılırken savaşlar ara vermeden devam etmekte!

Gerekçesi ne diye sorarsanız bakın anlatayım:

Irmağın yukarı bölümünde duran kurt, aşağısındaki su içen kuzuya seslenmiş: “Kuzu kardeş suyumu kirletiyorsun. Bak şimdi gelip seni yiyeceğim” demiş ve gidip yemiş. İşte böyle güçlüler çevreye karşı ayıp olmasın diye bir takım akıldışı gülünç gerekçeler uydururlar. Yine kedi çok acıkıp da yiyecek bulamayınca yavrusunu yermiş. Aç kalan kedi yavrusunu yiyecek ama ya çevredekiler ne derler diye de düşünmeden edemezmiş. Buna gerekçe hazırlamak için de yavrusunu önce küle sokar fareye benzetir hop diye yutarmış.

Ekonomik gücü, silah gücünü elinde bulunduran sözüm ona büyük devletler de kendilerine göre bir takım gerekçeler üreterek Irak’ı, Libya’yı, Tunus’u ve buna benzer birçok devleti tabiri caiz ise yemişlerdir.

Tarih boyunca güçlüler yarattıkları düşmanı yok etmek için daima bir neden bulmuşlardır.

Örneğin eski Romalılar ve Yunanlılar başka ülkelerde yaşayan insanları barbar olarak niteleyerek onlara saldırmışlardır.

Çağımızda ABD Kore Savaşında halkı “GOOK” Vietnam Savaşında ise “SLOPES” olarak nitelendirmiş ve düşman ilan etmiştir.

“GOOK” ve “SLOPES”  balçık, çamur, pislik, yapışkan anlamında kullanılan argo sözcüklerdir.

Aynı güçler Ortadoğu’da öldürdükleri insanların dinini sürekli ön plana çıkarmışlardır.

Örneğin “Müslüman terörist”, “Müslüman direnişçi”, “Müslüman tedhişçi”…

İşte Ortadoğu bölgesinde ot gibi biten terör örgütlerinin ortaya çıkmasında bu türden yaklaşımların bir etkisi olmuş mudur? Tartışılmaya değer bulurum.

Sonuç olarak güçlünün zayıfı yenmesi, yok etmesi asıl amaçtır. Yukarıdaki öykülerde de anlattığım gibi gerisi fasafisodur.

İri göğüslü bir sarışının canı on yedi milyon Iraklının canından daha kıymetli sayılmaktadır. Ne diyelim; anlayana sivrisinek saz!