Savcının ardından!

İnsan böyle anlarda ne düşüneceğini bilemiyor. 14 yıllık bir savcı. Ecelinin mesleği olacağını ne bilsin?

Bilse devam eder mi? O gün oraya gider mi? Kader mi yoksa her mesleğin olduğu gibi bu da bu mesleğin tehlikesi mi bilemedim.

Anlamlandıramadım olanı biteni.

Orada neler hissetti kim bilir? En çok neyi düşündü? Kimden yardım bekledi? İki çocuğu kaç kez dolandı gözlerinin önünde?

Eşine neler söylemek istedi?

Belki de o gün yaşadığı çok önemli başka bir gelişmeyi paylaşacaktı ailesiyle eğer zamanı yetseydi.

Nerden bilebilirdi Türkiye’nin onu böyle tanıyacağını?

İnsanlar neden ölüme isyan ederken, ölümle neticelendirir ki bir olayı?

Bitti mi şimdi? Çözüldü mü olay? Berkin mi geri geldi? Bulunması gerekenler mi bulundu? Nereye kadar kan dökülecek?

Neden hiç kimse barıştan yana değil. Bu kadar mı bürüdü gözlerimizi öfke? Bu kadar mı vazgeçtik canımızdan?

Ve bu kadar mı hevesli insanlar can yakmaya?

Kınadığımız, istemediğimiz, öfkelendiğimiz şeyleri bizler yaşatıyoruz başkalarına. Bu zihniyetle mi ileri gideceğiz?

Artık yeter!

Adliye’de bile bunlar yaşanıyorsa biz kelle koltukta gidip geliyoruz her yere.

Güvenlik önlemleri bile kar etmiyor bazı yerlerde. Nereye gidiyoruz? Ne olacak halimiz bilinmez.

Allah Savcı Mehmet Selim Kiraz’ın ailesine sabır versin. Ruhu şad olsun.