Sayfiyeden Mektuplar - III Tatil biterken...

Tatil Biterken ...

Tatil ilk başlarken çook uzun gibi gelir, sonuna gelindiğinde, bir de bakarsın onca gün geçivermiş.

İşte bu yılın tatili de böyle geçiverdi. Son günlerindeyim. Bitişler hep hüzünlüdür ya, bu bitiş öyle değil. Ne hüzün, ne burukluk. Çünkü biliyorum ki Foça, her zaman bekler, misafirperverdir. Ne zaman gelsen, kapısı açıktır, alıverir içine. Yılların dostları gibi, uzakta da olsan kalpler birdir. Tekrar karşılaştığında kucağını açıverir, sıcacık..

O yüzden, bu gidişte hüzün yok, bırakmışlık, eksiklik yok. Sadece Foça’nın o tuzlu, aynı zamanda da tatlı yanağına, bir küçücük öpücük kondurup, “Hoşçakal” deyiş var.

Bugün buralarda bir bebek doğdu. Adına Eylül koydular, sonra eklediler yanına Bahar’ı. Artık Ağustos Böcekleri sustu. O her iki yılda bir gerçekleşen ve heyecanla beklenen Mavi Ay da geçti gitti.

Kısaca Eylül geldi, tatil bitti, artık Liman Foça’dan demir alma zamanı...

Çimen Erengezgin