Saygın kurumlara, saygılı olmak gerek!

Halkımız, hasretini çektikleri dürüstlüğün, kararlılığın, uzlaşmanın simgesi olarak gördükleri iktidarı isterler, ülke yönetiminde.
Ve onunla yan yana yürürler, bir önceki dönemlerin kayıp zamanlar olmasının özürünü dilercesine, daha da mükemmeline ulaşmak için.
Türkiye'de bir zamanların siyaseti bu günden çok farklı yaşanmaktaydı.
Ülkemizin ciddi ve saygın kurumları ile kavga ve çekişmelerin bugünkü kadar aleni olmaması önemli bir ayrıntıydı!
İnsanlar politik görüşlerini tıpkı futbol takımı tutar gibi yansıtır, destekledikleri politikacıların posterlerini evlerinin, dükkanlarının duvarlarına asarak bağlılıklarını gösterirlerdi.

Siyasi görüşleri tartışılırdı elbette, ancak Devlet ile kurumları arasındaki uyumlu ilişkileri, liderlere gösterilen saygınlığının gerçek ölçüsü olmaktaydı adeta!

Yakın geçmişten örnek vermek gerekirse, Ecevit'in eşiyle birlikte sürdürdüğü hayat tek kelimeyle sadeydi.
En önemli özelliğide kendisini en sert şekilde eleştirenlere bile nezaket kuralları dışına çıkmadan yanıt veren birisiydi.

Halk onların kendilerine yakın olduğunu kolaylıkla hissedebiliyordu.
Çıkar sağlayan politikacılar devrinin sona erdiğini düşünerek, hatta Ecevit yemez, kimseye de yedirmez diye övgüler düzmekteydiler.

Sonrasında Özal dönemi başladı ve benzer sevinç gösterileri ve coşkular yaşandı siyaset meydanlarında!
Teknolojik devrimleri ön plana çıktı ve takdir edildi, bir çok değişimler birer kazanımdı ülkemiz istikrarı için!

Dört eğilim diye lanse ettiği politikaları yürütürken her kesime hitap etmekteydi verdiği sözler gereği!

Kendisinin, Dindar kimliğinin yanı sıra, eşinin ise bir elinde puro, diğerinde viski bardağı görüntüleri, siyasete renk katmak, olası kavgaları önlemek içinmiydi acaba?

O dönemlerle günümüz politikaları arasındaki fark, yüce ve saygın kurumların barış içinde olmasından ibaretti.

Ve bu davranış kuralları, çok çok önemliydi, halka örnek olmak demekti çünkü, özellikle çocuklarımıza.

Asker, Üniversiteler ve Yargı organları, hepsi kendi görev sınırları içerisindeydiler.

Resmi kutlamalarda uyumsuzca davranışlar yoktu!

Kurumlarımızla Hükümet arasında böylesi kavgalar yoktu, hele azarlamalar hiç düşünülemezdi bile!

Vatandaş bugün, Devlet kurumlarıyla uyumlu politikalar izleyecek Karaoğlan benzeri bir kimlikle ortaya çıkacak , yada mevcut durumunda değişim gösterecek lider tipine hasret.

"Nerede kalmıştık" demek için!!!