Sayılar, ben ve doğum günüm

Sayı ve rakamların uğuruna inanırım ben… Hayatıma etkilerinin olduğunu düşünüyorum. Bu hayatı kolaylaştırmak ya da kendini oyalamak için bir telkinde olabilir. Fakat benim aklıma yerleşen tek şey; onlar varken daha şanslıyım… Basketbol takımındayken forma numaramın 7 olması için elimden geleni yapmıştım. Ama benim gibi bu uğura inanan birkaç arkadaşım olduğu için çekiliş yapmıştık… Ve çektiğim kâğıttan çıkan numara 13’tü… :)))) Neyse ki ben herkes tarafından uğursuzluğuna inanılan bu sayıyı kendim için uğurlu hale getirmiştim… Tamamen akılda bitip, inanmak ile ilgili bir şey olduğunu anlıyor insan bir süreden sonra… Yani hayatın içinde kendine uğur getirdiğine inanılan şeyler, tamamen insan aklının kendini mutlu etme çabasından başka hiçbir şey değil…

Dedim ya çoğu sayı ve rakamın uğuruna inanırım ben. Tüm şans oyunlarında en başı alır uğurlu sayılarım… Dilimden düşen ilk üç; 7 – 18 – 27’dir… Yedi yaşımı çok sevmiştim. Okula başlamanın sevince, hayatta insanın kendine kattığı çoğu şeyin ilk adımıdır yedi yaş… Ve ben 7’nin uğuru ile çoğu şeyin üstesinden gelmişimdir…

Ve 18… Yağmurlu bir günün başlangıcı… Ev halkı sakin sakin bir gün geçirmeyi planlarken, ben şubatın o yağmurlu gününe açıyorum gözlerimi… Annemin acılı yüzünde güzel bir gülümseme oluyorum… Babamın yağmur yüzlü kızı oluyorum… Ablama yani küçük anneme yeni bir hayat oluyorum… Abilerimin nazlı kardeşi oluyorum…Bundan seneler önce, soğuk bir kış gününde, çığlıklarımla birlikte sıcak bir nefes oluyorum… Ben uğurlu bir sayı olan ayın 18’inde bu hayata biraz neşe, biraz hüzün ve birazda güzellik katmak için (megalomanlığımı burada da göstermeliyim :)))…) doğuyorum….

Bu sabah bembeyaz bir hayata uyandım. Tertemiz bir sayfa açıyor hayat bana… Bunun bana bir kıyak olduğunu düşünerek gülümsüyorum. Ne de olsa bugün benim doğum günüm, aklımdaki hayalleri bir bir serebilirim hayatın önüne… “ Ben bunları istiyorum” deyip rengimi belli edebilirim… 18 ve 27’nin birlikteliğiyle şımararak, her şeyi yapabilirim… Hayatıma uğurlu sayılarımla meydan okuyabilirim… Yüreğimdeki, umutla daha çok daha çok mutlu olabilirim…

Ben bugün 27 oldum… Ömrümden 27 yıl öylece akıp gitti… Aklımda hayatın her yanını saklayan anılarım, yüreğimde sevdiklerimin içten sıcaklıklarını taşıyorum… Cebimden taşmış kelimeler… Mutluluğu yüreğime, hüzünleri suya yazıyorum… Bugün bembeyaz bir sabahla birlikte yeni yaşıma “Merhaba” diyorum… “Merhaba hayat… Bana verdiğin ve vereceğin her şey kabulümdür…”

Ben sayıların uğuruna inanıyorum ve hayat o an kulaklarıma fısıldıyor “27. yaşın kutlu olsun… İçimdeki güzellikleri bulman dileğiyle” deyip susuyor… Kendi içsesini “hayat” olarak nitelendiren en tuhaf varlıklardan biri olarak, güne başlıyorum… Ben bugün 27. yaşımı kutluyorum… Yeni yaşımla beraber mutlulukları, yepyeni umutları yüreğime dolduruyorum…

Bugün benim doğum günüm… Hayat; beyazın saflığını, netliğini, düzlüğünü bırakıyor avuçlarıma… Bugün yeniden doğuyorum… Ve bana yakışanla yani güler yüzlü bir ifadeyle sarılıyorum hayata… Nefes almayı, bu hayatın içinde var olmayı çok ama çok seviyorum…

Resim : www.deviantart.com