Sayın Başbakan, kazasız belasız kapağı bir an önce Çankaya’ya atsa bari..!

AKP’li ekonomi büyüklerimizin on yıldır uyguladıkları siyasetin ülkeyi nasıl bir ekonomik açmaza soktuğu artık saklanamayan ve sürekli yazılıp konuşulan bir gerçek.

Kısaca değinmek gerekirse ülke bir cari açık bütçe açığı sarmalının içindedir. Birini düşürmek diğerini azdırıyor. Vergi gelirlerindeki dolaylı vergilerin ağırlığı vergi artışı için tüketimi gerektirirken, ucuz döviz politikasıyla ithalata bağımlı ekonomi yüzünden cari açık artıyor.

İnsanların gelirini baskı altına alırsanız bu kez vergi gelirlerindeki düşme bütçe açığına, ekonomik büyümenin ve istihdamın düşmesine, işsizlik ve fakirliğe neden olmakta.

Ancak ekonomi büyüklerimiz ülkeyi soktukları bu cendereden artık çıkaramayacak bir zamana da gelmişlerdir.

On yıl boyunca ülkedeki aşırı dengesiz vergi sistemini bunlar da kendilerine hiç dert etmediler. Hatta bütçe açığını önlemek için dolaylı vergileri artık had safhaya getirerek dengesizliği iyice körüklediler.

Anavatan iktidarının bildik yüksek faiz düşük kur politikasını ise kendi ülkesinin derdini çözmeye çalışan Ben Bernanke’nin uygulamalarının sayesinde bu zamana kadar yürüttüler. Öyle ki ülkede ihtiyaç fazlası döviz rezervi bile oluştu.

On yıllık süre ülkemizdeki uzun soluklu iktidarlar için son derece kritik bir süreçtir ve bu zamandaki ekonomik gelişmeler iktidarların kaderini de önemli ölçüde etkiler. Önümüzdeki bir yılık dönemde ise arka arkaya üç seçimli bir süreç yaşanacaktır.

Zaten cari açık nedeniyle ekonomik yönden iyice baskı altına alınan aylıkçı milyonlarca insan, sıkışıp kalan ekonomik sistemde meydana gelecek bir olumsuzluğun yaratacağı depremin acısını çıkarmak için, bir yılın geçmesini dört gözle bekler hale gelir ki, iktidar partisi başkanlık hayali kurarken en iyimser tahminle tek başına iktidardan da olabilir.

Doğu ve güneydoğudaki önemli oy ağırlığı nedeniyle % 90 lara varan kaçak elektrik kullanımına da iktidar için yine göz yummaktan başka çare yoktur.

Bu ülkede bir yıl siyasetçiler için hiç de azımsanmayacak bir süredir. Bütçe açığını denkleştirmek için vergi sisteminde yapısal bir değişikliğe artık gidilmesi oldukça zor gözüküyor. Çünkü bu dengesizlikten beslenen iktidar destekçisi çevrelerin ülke üç seçimlik bir sürece girerken hiç de hoşuna gitmez.

İpin ucunun kaçırıldığı ve sosyal güvenlik sistemine önemli yük getiren yeşil kart uygulamasının incelenmesi, 9 milyon 200 bin yeşil kartlının keyfini ise bayağı kaçıracaktır. Bu durumda bu yük sineye çekilecek ve bütçeden karşılanmaya çalışılacaktır.

Ülkedeki kayıt dışı istihdam % 50 ye yakındır. Sosyal güvenlik açığını kapatabilmek için bu zamandan sonra bu düzenin üzerine gitmek, durumdan menfaat sağlayan işveren çevrelerinin iktidardan desteklerini çekmelerine neden olabilecektir.

Artık cari açığı daraltmak için insanların alım gücü baskı altına alınırken doğacak vergi açığının kapatılabilmesi için dolaylı vergilerde yeni bir artış, hele hele akaryakıt, doğal gaz ve elektrik üzerinden bunun sağlanmaya çalışılması için, bu saatten sonra bizim ekonomi büyüklerimizde biraz cengâver cesareti gerek. Dolaylı vergilerde artık tahammülün sonuna gelinmiştir.

Ekonomiyi ithalata bağımlı hale getiren düşük kur politikasından gerçekçi bir kur seviyesine geçmenin döviz fiyatlarında meydana getireceği artış başta zaten aşırı yüksek enerji fiyatlarında tırmanışa, bu da önemli bir enflasyona sebep olacaktır ki, bunun yaratacağı sosyal tepkinin altından iktidar biraz zor kalkar. Gerçekçi bir kur politikasının faydaları ancak uzun bir sürede hissedilir ki, bunun etkisi bir yılda hiç görülmez.

Görüldüğü gibi on yıldır izlenen ekonomi siyaseti nedeniyle ülkenin içine girdiği ekonomik durum ekonomi büyüklerimizin elini her yönden bağlamaktadır.

Artık ekonomi büyüklerimiz için bu zamandan sonra günler bir türlü geçmek bilmeyecektir.

Sayın Başbakan, kazasız belasız kapağı bir an önce Çankaya’ya atsa bari..!

AHMET ELDEN