Sayın Milliyet Blog Yazarları!

Sevgili Dostlar,

Yaşadığımız hergün vadesini dolduran ömürlerimizle birlikte bizden ayrılıyor ve mazideki yerine doğru uzaklaşıyor..

Bizler, her nerede olursak olalım, hangi dil, din, ırk, renk ve mezhepten olursak olalım, kışları üşür, yazları sıcaklar ve terleriz.. Terimizin rengi aynıdır.. Doğanla sevinir, ölenle üzülürüz.. Kesilirse bir yerimiz, kanımız aynı akar ve rengi aynıdır.. Üzüldüğümüzde aynı ağlar, sevindiğimizde aynı güleriz.. Göz yaşlarımızın rengi de aynıdır..

Bizler ne düşünürsek düşünelim, ne seversek sevelim, ne kadar yaşarsak yaşayalım, önce doğar sonra yaşar ve ölürüz.. Bizler aslında cahiller ordusuyuz.. Her gün birbirimizden yeni bir şeyler öğreniyoruz.. Hiç bir şey bilmemiş de olabiliriz bu her şey değil ki ama aklımız, fikrimiz yerli yerindeyse ve eğer bizler istersek doğru olan her ne varsa, her şeyi yeniden öğrenebiliriz..

Kendi aklım ve dünyanın tüm cahilliğiyle diyorum ki (tabii çingeneliyorum) yeter ki merhametsiz olmayalım çünkü;merhamet her şeyin üstündedir.. Düşünsenize ''Merhamet Tanrının ta kendisidir'' Hem aynı Tanrı yaratmadı mı bizleri, söyleyin ne farkımız var ki birbirimizden?

İşte sırf bu yüzden, kinden, nefretten, hasetten, fesattan, bencillikten ve cahillikten boşalan yüreklerimizin, bir an önce merhametle dolmasını diliyorum Allah'tan... Gerçek insanlık, gerçek mutluluk, hiç bir zaman, hiç bir kötülüğün arkasına saklanmaz!

''Melekler yüreğinizden öpsün''

Sabiha Rana