Sbarro'ya duyurulur!

Bizim Ertuğrul Ata pizza hastası! Dokuz yıllık yaşamına, benim elli bir yıllık yaşamımda yediğim lahmacunlardan daha fazla pizza sığdırdı.

Ben de bir dilim göz hakkını alıyorum tabi!

Telefonla sipariş ederim genelde! En fazla yirmi dakika sürmez gelir!

Pazar günü öğleden sonrası için sözüm vardı Ata’ya. Pendik Kurnaköydeki başıboş köpeklere yiyecek götürecektik. Televizyonda seyretmiş üzülmüş.

Üsküdar’daki kahvaltılı buluşmamızdan dönüşümde Pendik Neomarin AVM’ye uğrayayım taksi durağını işleten dünürle biraz lak lak ederim, hem de Ertuğrul Ata’ya mazeret olarak bir tane pizza götürürüm gönlünü alırım dedim.

Neomarin sıcaktı. Müthiş de bir kalabalık vardı. Hele lokanta katında iğne atsan yere düşmezdi. (yanıma iğne almamışım! Yoksa deneyecektim!)

Sbarro (taze İtalyan lezzetleri) önünde sıraya geçtim. İki orta boy pizza siparişi verdim. Bir paketini Ertuğrul Ata’ya sus payı olarak, bir paketini de torunum Kerem’e yeni lezzetlere aşina olsun düşüncesiyle götürecektim.

Önce Keremlere uğradım!

“Ay niye zahmet ettin baba! Az önce gelemedin mi? Yeni de yedirmiştim Kerem’i!”

“Beraber yersiniz kızım! “

Eve koştum hemen! Soğumadan yetiştireyim düşüncesindeydim.

“Oğlum bu havada Kurnaköy’e gidilmez! Haftaya pastırma yazı başlayacak, o zaman gideriz! Bak sana pizza aldım!”

Cumartesi günü hava iyi olunca evde lafını etmiştim!

“Pastırma yazına giriyoruz!”

Ertuğrul Atanın hafızası iyi!

“Geçen ay da pastırma yazına girdik demiştin!”

“Oğlum, her ayın ilk haftası pastırma yazı oluyor bundan sonra! Kanunu çıktı! Kömür dağıtımında sorunlar çıkmış!”

Oğlum pizzayı beğenmedi! Kenarları çok katıydı. Yarısını dahi yiyemedi! Ben de sevmedim.

Kızım da beğenmedi, Kerem de yiyememiş. Ki ilk defa pizza yediği halde!

Sbarro’ya duyurulur!