Seçim mi tercih mi?

2007 yılı seçim yılı olacak.

Önce Cumhurbaşkanlığı seçimleri ardından Genel Seçimler yapılacak. Tabi ki her an her şeyin değişebildiği bir ülkede yaşadığımızı unutmuyoruz.

Cumhurbaşkanı kim olacak?

Seçimler sonrası yeni parlamento nasıl şekillenecek, tabi ki merak ediyoruz. Seçimler konusunda kendi politik görüşümüz doğrultusunda taleplerimiz var.

Cumhurbaşkanlığı konusunda iktidarın tavrının belirleyici olacağı açık gibi göründüğünden, mevcut koşullarda olay bir seçimden ziyade Sayın Başbakanın kararını açıklaması gibi algılanacaktır. (367 katılım gerekliliği tartışmasının bu durumu etkileyeceğini sanmıyorum.)

Bir ülkede demokrasinin güçlenebilmesi için kuvvetler ayrılığının işler durumda olması gerekliliğine inanıyorum.

İstikrar adına dayatılan son derece anti demokratik seçim sisteminin faşizan yönetimlere yol açabileceğine inanıyorum.

Liderinin iki dudağına bakarak el kaldırıp indirilen koşullarda milletvekili sayısının çokluğu değil siyasi parti çokluğu demokrasiyi güçlendirecektir. Sorgusuz sualsiz yasalaşan tasarıların iki günde bir değişikliğe uğradığına tanık oluyoruz. Çünkü muhalif görüşlerin yaptırım gücü bulunmamaktadır. Oysa tartışa tartışa çıkarılan, zıt kutupların ortak bir metinde buluştuğu yasalar on yıllarca değişmeden kalabilir. Bu nedenle ki kötü örnek olarak gösterilen koalisyon hükümetlerinin aslında kötü değil tercih edilen hükümetler olacağına inanıyorum. Pek tabi ki bu tür hükümetlerde kararlar hızlı (alel-acele) alınmayacaktır. Ancak geç de olsa alınan karar farklı görüşlerce tartışılmış olacaktır. Unutmayalım ki zina yasası mercek altına alınıp AB ce Kıbrıs ön şart haline getirilmişti.

Tartışılması gereken seçimler değil, seçim yöntemi olmalıdır. Bizler seçim değil, bizlere dayatılanlar arasında tercih yapıyoruz. Seçim yapabilmemiz için ise:

Parti içi demokrasi yasal düzenlemeyle işler hale getirilmelidir.

Şeffaflık esas olmalıdır.

Partilerin milletvekili adaylarının tümü ön seçimler ile belirlenmelidir.

Partiler arası transferleri en aza indirgemek ve liyakat açısından aday adaylarının en az iki yıllık partiye üyelik şartı esas alınmalıdır.

Genel seçimler de tercihli oy kullanabilmenin önü açılmalıdır.

Seçim barajı %10dan %4–5 e çekilmelidir.

Genel seçimlerde alınan oy oranı ile milletvekili sayısı arasında uçurumlar olmamalıdır.

Bugünkü meclis böyle bir seçim sistemiyle oluşmuş ve böyle bir seçim sistemiyle de yenilenecek seçimlere gidiliyor olsa Sayın Başbakanın Cumhurbaşkanlığı adaylığı bugünkü kadar tartışılır mıydı?