Seçimler

Güzel bir müziği dinlerken, harika bir manzarayı seyre dalarken, eski aşkları düşünürken garip bir hüzün oluyor içimde. Tuhaf bir susuzluk, tariflenemeyen bir hasret hissi ile uzaklara gidiveresim geliyor. İçim içime sığmıyor adeta. İşte bunun sebebi yapmak isteyip de yapamadığım, içine girmek isteyip de giremediğim duygular, yaşamlar.

Hayatta karşılaşılan hadiseler insanı karar vermeye zorluyor, kimi seçimler mantıklı gelse bile ileriki zamanlarda sarsılarak anlıyorum ki bunlar, üst benliğimin seçimleri değil, korkunun yaratmış olduğu kaygılarla bezenmiş egosal seçimler. Hissedilen hüzün ise kaçan fırsatların sakladığı güzel manevi enerjilerin, benlik ufkunun ötesindeki yaşanamamış parıldamaları.

Benlik ufkunu sınırlayan, ufku sarmalayan bir zar var. Parıldamalar bu ufkun ötesinde. Bu zar ise bizim korkularımızdan oluşmuş. Zarın isimleri muhtelif; ahlak, geçim derdi, kibir, sosyal statü, özveri, kişilik, hatta vicdan. Üst benliğin arzuları ile ortaya çıkacak manevi haz ise bu ufkun ötesinde. Zarı yırtamayan seçimler hüsran, hasret ve pişmanlık ile sonuçlanıyor. Kimisi için zor olan üst benliğin arzularını anlayabilmek, kimi için de ne pahasına olursa olsun bu arzulara boyun eğebilmek. Üst benlik seçimlerinin ödülü ise içsel özgürlük. Hissedilen güzel duygular veya mutluluk ise sadece yan ürünler. İçsel özgürlük sınırsız manevi hazlarla dolu engin bir evren. Sanırım bu özgürlüğü sadece çocuklar ve az sayıda yetişkin yaşayabiliyor