ŞEHİR PARKINDA

Ben bir ağacım şehir parkında

Büyük binalar var tam karşımda

Altımda insancıklar el ele diz dize

Dallarımda kuşlar şakır dize dize

Ben bir ağacım şehir parkında

Kimler kimlerin tam farkında

Uzaklardaydı aslında köküm

Geldiler insanlar sökün sökün

Ben bir ağacım şehir parkında

İnsanlar vardır karşı kaldırımda

Sel olup akarlar akşam sabah

Geçer zaman bir ahla ve vah

Ben bir ağacım, şehir parkında

Acımla neşem, kendi çapımda

Sökülüp geldim küçük yaşımda

İçimde hasret kendi vatanımda