- Kategori
- Aile
- Okunma Sayısı
- 896
Şehir

Bu şehirde hüzün farklı yaşanır… Yıkılmış ruhlar, yaralanmış yürekler, coşkulu kalpleri aynı ifade şekliyle görünür. Nasıl olur olaylar karşısında hiç bir şey olmamış gibi davranabilmek.. Nasıl olur o kenetlenmiş yürekler arasına hiç kimsenin sızmasına izin vermemek.. Diyorum ya garip bir sevgi ve bağlılık anlayışı olan hüzün şehridir aslında anlatılan…
“Bakıyorum… Gülümsüyor… Gülümsemesi onun mutlu olduğunu gösterir.” diyor. O şehirden olmadığı belli. Eğer olsaydı onun parlayan gözleri altındaki hüznü görebilirdi.
- “Hüzün hâkimse yüreğine, gözlerindeki ışık neden kaynaklanıyor peki?”
- Tahmin etmesi zor değil. Güçlüyse insan ve güvenmiyorsa bulunduğu ortama kendini çok iyi gizleyebilir… Ruhunda fırtınalara koparken kocaman gülümseyebilir. Doğru mudur? Sana göre yanlış, ama yüreklerinde kurdukları şehrin kurallarında en başta geliyor bu ve en az hasarla yaşam mücadelesini vermenin bir gereği olarak görülüyor. Mantıklı değil mi?
- Birbirine sevgileri bu kadar kuvvetli yani
- Kesinlikle… Göremiyorsa eğer sesini duyuyor. Hastalığına aldırmadan diğerinin yanına koşuyor. Hiç üşenmiyor birbirlerine küçük sürprizler hazırlıyor. Biri elini uzatıyor, diğeri sımsıkı kucaklıyor. Bir parça mutluluk diyor sonsuz olanı sunuyor. Şehir birbirini çok seviyor.
- Bu şehir konusunda ne çok şey anlattın. Sen bu şehri biliyor musun?
- Sokak lambasının ışığı altında, akşam safalarının kokusu sarhoş ederken bir araya gelip yüreklerini öylece bırakıverirler önlerine. Sen göremezsin ama birbirlerinin gözlerinden, tavırlarından, konusmasından hatta sessizliğinden bile anlarlar. Söyledim ya sana birbirine sıkıca kenetlenmiş yürekleri var.
- Her şeylerini biliyorsun. Madem dışardan bakan göremiyor onların arasındaki bağı sen nasıl oluyor da anlıyorsun?
- Şehrimin sokaklarında çiçekler açarken, hüznümü kendine alırken diğer yürekler ve saçlarımdan okşarken usulca âşık oldum şehrime… Mutluluğumda kocaman bir gülümsemeyle, zor günümde omzumdaki sıcacık eliyle, yaz akşamları yıldızlara bakılarak edilen sohbetlerde yine âşık oldum güzel şehrime…
Nice şehirler vardır rengârenk ışıklı, sokakları çiçek dolu ve kapısında sevgiyle süslenmiş küçük bahçeleri olur ve nice şehirler vardır içinde sıcacık kalpleri, hüzünlü anları ve kocaman gülümsemeleri çınlar durur ve bir de benim şehrim vardır bunların yanında birbirine kenetli yürekleri barındırır…
Resim: İbrahim Balaban - http://www.turkresmi.com/resimler/565.jpg
Önerilerine Ekle Beğendiğiniz blogları önerin, herkes okusun.

Bugün sizin eski-yeni yazılarınızı okuyorum. Burada yanlış anlamadıysam şehir aileni temsil ediyor Diğer yazılarında da bunu sıkça dile getirmişsin. Ailene düşkünlüğün çok güzel bir şey. Şimdiki gençler ne kadar çok istiyor aileden uzaklaşmayı. Keşke hepimiz böyle köklerimize baplı kalabilsek. Ailemize,şehrimize bağlı durabilsek. Sevgiler
Feryal Lale Aslan 10.05.2007 16:10- Cevap :
- Açıkçası bende şaşırdım her gelen yorumda sizin adınızı görünce. Çokta sevindim tabii..Aileme çok düşkünümdür. Hangimiz değiliz ki. Ben ne şehrimden ne de ailemden kopamıyorum. Dilerim hiç ayrılmayız.. Sevgiler 10.05.2007 16:54
Sedacım, su gibi demek istiyorum yazın için.. bir çırpıda okuyuverdim.. Daldıım gittim bende kendi şehrime.. ellerine sağlık.. güzel günler..
Sarışelale 01.05.2007 17:15- Cevap :
- Çok teşekkür ederim... Şehirler en büyük sevdaları saklıyor işte içinde ve çekiyor kendine... Özlemler içimizde büyüyor günden güne..Kucak dolusu sevgilerimle 01.05.2007 17:26
annemizin yüzüyle şehrimizin yüzü...
yeşilsoğan 27.04.2007 18:44- Cevap :
- Doğru söylüyor üstad.. anne ve şehir ölümle unutulur ancak.. Sevgilerimle 27.04.2007 19:29
Her gülümseyen kişinin mutlu olamayacağını ne kadar da güzel yorumlamışsın. İnsanın içinde fırtınalar koparken dahi neşeli ve mutlu görünmesi, onu dışa yansıtmaması, bence de güçlü iradeye sahip olduğunun bir göstergesidir. Yeni bir okurun olarak sana başarılı yazılar diliyorum.
yalım27 27.04.2007 14:45- Cevap :
- Çoğu zaman yaşarız.. İçimizde fırtınalar koparken kocaman gülücükler saçılır etrafa... Güçlü bir irade mi yoksa kendini kandırmamı bilemem ama bunu başaran çok az insan vardır... Çok teşekkür ediyorum.. Sevgilerimle 27.04.2007 14:54