- Kategori
- Şiir
Şehir
yorgun bu şehir
adım atacak mecali yok
tutup kaldırmak istiyorum
cüssesi beni aşıyor
taşıyamıyorum
ağır geliyor
yorgun bu şehir
beli bükülmüş
gözleri kan çanağı...
sesi çıkmıyor
hele karanlık bastırınca
uyku, çöküyor üstüne
boğuyor bu şehri
yorgun bu şehir
tutuyorum kolundan
"hadi" diyorum "kalk gidelim"
daha ayaklanmadan
yığılı veriyor olduğu yere
sonra açıyor döşeğini
çekiyor üstüne yorganını
dalıyor uçsuz bucaksız bir uykuya...
adım atacak mecali yok
tutup kaldırmak istiyorum
cüssesi beni aşıyor
taşıyamıyorum
ağır geliyor
yorgun bu şehir
beli bükülmüş
gözleri kan çanağı...
sesi çıkmıyor
hele karanlık bastırınca
uyku, çöküyor üstüne
boğuyor bu şehri
yorgun bu şehir
tutuyorum kolundan
"hadi" diyorum "kalk gidelim"
daha ayaklanmadan
yığılı veriyor olduğu yere
sonra açıyor döşeğini
çekiyor üstüne yorganını
dalıyor uçsuz bucaksız bir uykuya...
mustafa bakır