Sekiz şubat ikibinon pazartesi...!!!

Hayallerinin, düşlerinin sürüklediği bir aydınlıpa kol kanat gerilen sevgiye akıyordu herşey. Sabahın ilk ışıklarıyla aydınlanan günde telefonuna gelen günaydın aşkım mesajları yüreğini kuş gibi hafif, adeta kanat çırpar gibiydi. Sular gibi berrak, ay gibi parlak, güneş gibi sıcacık ısıtıyordu yüreğini... Tertemiz, deli dolu bir kıvılcımla başlıyordu hergününe... Ardından sıralan sözlerin dahada ruhuna akseden sonsuz sevgi iksirine bulanıyordu. Sevilmek ve sevmek deneşey buydu, insanın vazgeçilmez bir bütünü olmaktı... Karanlık gecene bir aydınlıkken, aydınlık gününe bir huzur, bir sevgi , bir neşe saçıyordu... Bugünde içinde beslenen özlemin derinliği çözümlenemezdi. Hasretin kıyısına yaslanmış, gözlerini bir buhu sarmış hep sevdiğini anımsıyordu. Aşkın kollarına örülecek kadar adil ve sevecan kalbiyle nakışlanıyordu. Aşkın beline sarılmış, zincirler gibi git gide kalınlaşıp kördüğüm oluyordu, koparılamayacak kadar bir bağ sarıyordu dört bir yanını...

Birden bir titreyişle ayıkırken gözlerinden dökülen yaşlar özlemin içinden gelen sevinç ırmağıydı. Damla damla çoğalıp bir okyanus gibi oluşuyordu. Bir beklentiye sarılmış o havayı soluyordu. Nefesin kadar yakınken içinde yaşayandır her an... Çünkü bugün gönlünden arzuladığın hislerin gönlünün görmesiyle gözlerinin neşe açmaşıydı. Birden seni yanıbaşında olmanı dilerken, sana ne kadar tutsak olduğunu savururken sen o kadar uzaklardaydın. Bir telefon kadar yakın, bir ses kadar fısıltıydın, bir görüntü kadar içteydin işte o an... Başınnı omuzlarına yastamak, senli hayallerle bir bütünlüğe ermekti sanki... Gerçeklerle iç içe olup birlikteliğin tadına varıp sonsuzluğa erebilmekti işte o an... Günlerin zamanla ilerlerken seni görmeye yüz tutmuş gönlüm bugün seni diliyordu... Sen bana ben sana dilerken en yakın olduğumuz yer bir görüntüydü senden kalan...

Bir anıydı adeta senle görüşebilmenin tek yanı netteydi. Birden elektirikler gidince sanki herşey yok olmıştu canım çok yanmıştı. Onca düşlediğim, hayal ettiğim herşey bitmişti... Bir cam ötesi yansımamı görüp senle yaşayabilmekti işte o an... Boğuldum boğazım düğümlendi farkında olmadan gözlerim yaşardı, karanlık çöktü üzerime... İstediğim amelim kadar bende yaşıyordu. Bekleyiş içindeydim, gözlerimse senin özlemine hasret bekliyordu. Derken öğlen namazımı kılmaya başladım. Dular ettim yalvardım rabbime. Herşey senin rızanla başladım senin rızanla diliyorum diyerek rabbim sen en iyisini bilirsin dedim... Aradan çok vakit geçmeden elektirkler gözlerime ruhuma neşe açtı birden. Neti açtım son demde gelen gönlüne ulaşabildin işte o an...

Anlatmak istediğin, söylemek istediğin kilometreler ötedeydi, sadece bir telefon kadardı bana herşeyde. Acının bizden uzak olmasını diliyor aşkın sevdanın hep bizden olmasını istiyordum. Gözlerim sevince neşeye özleme doyarken kalbim atışları adeta acıyla kızranıyordu. Aşkım, seni seviyorum, bitanem, canım, hayatım, sevgilim... vs sözlerim ruhen, kalben, bedenen hep sana hitab ediyordu. Sensizliği bile başaramıyordum. sensizlikte bile hep sen yaşıyordum sevgili... Benim sevgim allah rızası için başladım, allah rızası için diledim, allah rızası için sonsuzluğu istedim, senli cennet diledim sevgili... Öylesine bir duyguki anlatılamaz, yaşanıldıkça anlaşılır, anlaşıldıkça sonsuzluğa eren bir huzurdur sevgilim...

"Aşk işte ucu bucağı bilinmeyen, dört tarafa uzanan, seven yüreğim sensiz olamazken, bu gönlüm seni diler hep birden sevgilim...!!! " hacer teke